ਉਹਦੀ ਮਾਂ ਕੋਲੋਂ ਉਹਦੀ ਇਹ ਹਾਲਤ ਵੇਖੀ ਨਾ ਗਈ। ਆਖ਼ਰ ਮਾਂ ਸੀ। ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਜ਼ਿੱਦ ਅੱਗੇ ਸਿਰ ਨੀਵਾਂ ਕਰ ਲਿਆ । ਮਾਂ ਧੀ ਨੂੰ ਰਾਜ਼ੀ ਕਰ ਲਿਆ। ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਵੇਂ !”
ਹੋਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਖ਼ਬਰ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਤੇ ਵਿਆਹ ਦੀ ਤਾਰੀਖ ਪੱਕੀ ਹੋ ਗਈ । ਲੰਡੂ ਦਾ ਤੇ ਨਕਾਹ ਹੋਣਾ ਹੀ ਸੀ ਪਰ ਉਹਦੀ ਭੈਣ ਲਈ ਤੇ ਵਾਜੇ ਵੱਜਣੇ ਸਨ। ਲਾੜੇ ਸਿਹਰੇ ਬੰਨ੍ਹਣੇ ਸਨ। ਲੰਡੂ ਤੇ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਸਿਹਰਿਆਂ ਤੇ ਵਾਜਿਆਂ ਈ ਖੁਸ਼ ਸੀ । ਚਾਈਂ ਚਾਈਂ ਭੈਣ ਦੇ ਵਿਆਹ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝਾ।
ਮੈਂ ਵੀ ਲੰਡੂ ਨਾਲ ਹੱਥ ਪੁਆਵਣ ਲੱਗ ਗਿਆ। ਕਦੀ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਰਲ ਕੇ ਬਾਹਰੋਂ ਬਾਲਣ ਵੱਢ ਵੱਢ ਕੇ ਕੇ ਲਿਆਂਵਦਾ ਤੇ ਕਦੀ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਿੱਕਾ ਮੋਟਾ ਕੰਮ ਕਰਵਾ ਦਿੰਦਾ ਸਾਂ।
ਵਿਆਹ ਦੇ ਦਿਨ ਨੇੜੇ ਆ ਗਏ। ਇੱਕ ਰਾਤ ਪਹਿਲੇ ਮੈਨੂੰ ਸੜਕ ਉੱਤੇ ਰੋਂਦੂ ਮਿਲਿਆ। ਮੈਂ ਪੁੱਛਿਆ, "ਅੱਜ ਕਿਹੜੇ ਘਰ ਨੂੰ ਠੱਗਿਆ ਈ ਰੋਂਦੂ ?"
ਰੋਂਦੂ ਹੱਸਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਮੈਨੂੰ ਸ਼ੁਰਲੀਆਂ ਪਟਾਕੇ ਵਿਖਾਏ ਜਿਹੜੇ ਉਹ ਖਰੀਦ ਕੇ ਸ਼ਹਿਰੋਂ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਸੀ । ਬੋਲਿਆ, "ਇਹ ਵੇਖ, ਲੰਡੂ ਦੇ ਵਿਆਹ ਲਈ ਸ਼ੁਰਲੀਆਂ, ਪਟਾਖੇ, ਆਪਣੇ ਪੱਲਿਓਂ ਖਰੀਦ ਕੇ ਲਿਆਇਆ ਵਾਂ ।" ਆਪਣੇ ਪੱਲਿਓਂ ਉਹਨੇ ਜ਼ੋਰ ਪਾ ਕੇ ਆਖਿਆ ਸੀ। "ਹੁਣ ਲੰਡੂ ਨੂੰ ਵੀ ਠੱਗਣਾ ਚਾਹੁੰਨਾ ਏਂ ਮਾਂ ਦਿਆ ਖਸਮਾਂ", ਮੇਰੇ ਮੂੰਹੋਂ ਨਿੱਕਲਿਆ।
“ਤੂੰ ਸੜਦਾ ਈ ਰਹਿਣਾ ਏਂ", ਰੋਂਦੂ ਆਖ ਕੇ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਸੋਚਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਕਿ ਰੋਂਦੂ ਦੇ ਠੱਗਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਕੀ ਏ ? ਪਹਿਲੇ ਅਗਲੇ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਬਣਾਂਵਦਾ ਏ ਫੇਰ ਉਹਦੇ ਕੋਲੋਂ ਜੋ ਵੀ ਠੱਗਿਆ ਜਾਂਦਾ ਏ ਉਹ ਠੱਗ ਲੈਂਦਾ ਏ। ਠਗੀਚਣ ਵਾਲਾ ਬੁਰਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦਾ ਸਗੋਂ ਰੋਂਦੂ ਦਾ ਬੇਲੀ ਬਣਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਏ । ਪਰ ਮੈਂ ਤੇ ਇੰਜ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ। ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਠੱਗਣਾ ਨਾ ਠਗੀਚਣਾ। ਸਿੱਧੀ ਡੰਡੀ ਉੱਤੇ ਜਾਵਣਾ ਤੇ ਸਿੱਧੀ ਡੰਡੀ ਉੱਤੇ ਆਵਣਾ।
ਇੰਜ ਸਿੱਧੇ ਸੁਭਾਅ ਤੇ ਸਾਫ਼ਗੋਈ ਦਾ ਕੌਣ ਬੇਲੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਏ, ਕੌਣ ਬੇਲੀ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਏ। ਲੋਕ ਤੇ ਧੋਖਾ ਖਾਵਣ ਤੇ ਫ਼ਰੇਬ ਪਸੰਦ ਨੇ । ਲਾਰੇ ਲੱਪੇ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ। ਜੂਆ ਖੇਡਣ ਵਾਲੇ, ਕੁੱਝ ਖੋਵਣ ਤੇ ਕੁੱਝ ਖੁਆਵਣ ਲਈ ਹਰ ਵੇਲੇ ਤਿਆਰ ਰਹਿੰਦੇ ਜਾਪਦੇ ਸਨ। ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਸਾਰਾ ਕੁੱਝ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਫੇਰ ਮੈਨੂੰ ਭਲਾ ਕੌਣ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ। ਰੋਂਦੂ ਨੇ ਲੰਡੂ ਦੇ ਵਿਆਹ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ ਤੇ ਜੋਸ਼ ਵਿਖਾਇਆ ਸੀ । ਸ਼ੁਰਲੀਆਂ ਪਟਾਖੇ ਚਲਾਏ ਸਨ।
ਹੋਸ਼ਾਂ ਤੇ ਲੰਡੂ ਨੂੰ ਮਿਠਾਈ ਵੀ ਖੁਆਈ ਸੀ। ਲੰਡੂ ਤੇ ਹੋਸ਼ਾਂ ਦੋਵੇਂ ਖੁਸ਼ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸਨ। ਰੋਂਦੂ ਉੱਤੇ ਇਤਬਾਰ ਵੀ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਏ ਸਨ।
ਮੇਰੇ ਪੱਲੇ ਤੇ ਕੁੱਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ । ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਬੇਲੀ ਲੰਡੂ ਉੱਤੇ ਕੀ ਵਾਰ ਸਕਦਾ ਸਾਂ। ਮੇਰੀ ਬੇਵਸੀ ਉੱਤੇ ਰੋਂਦੂ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਮੁਸਕਰਾ ਮੁਸਕਰਾ ਵੇਖਦਾ ਸੀ। ਲੰਡੂ ਦੇ ਵਿਆਹ ਵਿੱਚ
