ਜ਼ਿਮੀਦਾਰ ਹਾਜੀ ਤਿੰਨ ਸ਼ਾਦੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ। ਦੋ ਵਹੁਟੀਆਂ ਤੇ ਮਰ ਖਪ ਗਈਆਂ ਸਨ ਯਾ... ਪਰ ਤੀਜੀ ਵਹੁਟੀ ਅਜੇ ਜਿਉਂਦੀ ਸੀ। ਤਿੰਨਾਂ ਈ ਵਹੁਟੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਔਲਾਦ ਸੀ।

ਆਪ ਜ਼ਿਮੀਦਾਰ ਹਾਜੀ ਖੌਰੇ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਤੀਕ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪੜ੍ਹਿਆ ਹੋਇਆ ਪਰ ਤੀਜੀ ਵਹੁਟੀ ਬੀ. ਏ. ਤੀਕਰ ਪੜ੍ਹੀ ਹੋਈ ਸੀ।

ਸਰਕਾਰੇ ਦਰਬਾਰੇ ਤੁਅੱਲਕ ਹੋਵਣ ਕਾਰਨ ਹਾਜੀ ਆਪਣੀਆਂ ਬੇਅਬਾਦ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਨੂੰ ਅਬਾਦ ਕਰਨ ਲਈ, ਟਿਊਬ ਵੈੱਲ ਲਵਾਵਣ ਲਈ ਸਰਕਾਰ ਕੋਲੋਂ ਕਰਜਾ ਲਿਆ ਯਾ ਖੌਰੇ ਇਮਦਾਦ ।

ਟਿਊਬ ਵੈੱਲ ਵਾਸਤੇ ਹਾਜੀ ਡੇਕ ਦਾ ਕੰਢਾ ਮਿਥਿਆ । ਉਸ ਦੀ ਏਸ ਭੋਏਂ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੇ ਤੋਂ ਇੱਕ ਖੂਹ ਤੇ ਇੱਕ ਚਲਹਾਰ ਵਗਦੀ ਸੀ। ਛਮਾਹੀ ਨਹਿਰ ਦਾ ਪਾਣੀ ਵੀ ਏਸ ਭੋਏਂ ਨੂੰ ਲਗਦਾ ਸੀ।

ਹਾਜੀ ਰਾਜਬਾਹ ਵਿੱਚੋਂ ਪਾਣੀ ਚੋਰੀ ਕਰਕੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਭੋਏਂ ਤਰ ਕੀਤੀ ਰੱਖਦਾ ਸੀ। ਰਾਜਬਾਹ ਦੇ ਰਾਖੇ ਬੇਲਦਾਰ, ਪਟਵਾਰੀ ਤੇ ਦੂਜੇ ਅਫਸਰ ਹਾਜੀ ਦੇ ਆਪਣੇ ਸਕੇ ਸਵਾਂਧੇ ਲਗਦੇ ਜਾਪਦੇ ਸਨ। ਪੁਲਸ ਵਿੱਚ ਵੀ ਹਾਜੀ ਦੇ ਕੁੱਝ ਆਪਣੇ ਬੰਦੇ ਅਫਸਰ ਸਨ। ਸੱਜੇ ਖੱਬੇ ਤੇ ਦੂਰ ਨੇੜੇ ਦੇ ਲਾਗੇ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਹਾਜੀ ਦਾ ਵੱਜ ਕਾਫ਼ੀ ਸੀ ਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵੀ। ਹਾਜੀ ਕਦੀ ਕਦੀ ਆਪਣੇ ਡੇਰੇ ਉੱਤੇ ਆਉਂਦਾ ਤਾਂ ਰਾਹਕ ਮੰਗਤਿਆਂ ਵਾਂਗਰ ਹਾਜ਼ਰ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਹਾਜੀ ਮੂੰਹ ਦਾ ਮਿੱਠਾ ਤੇ ਦਿਲ ਦਾ ਭੈੜਾ ਬੰਦਾ ਸੀ। ਉਹਦੀ ਨੀਤ ਵਿੱਚ ਹਮੇਸ਼ਾ ਮੱਕਾਰੀ ਤੇ ਠੱਗੀ ਭਰੀ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ। ਰਾਹਕਾਂ ਨੂੰ ਵਾਹੀ ਵਾਸਤੇ ਦਿੱਤੀ ਹੋਈ ਭੋਏਂ ਹਰ ਸਾਲ ਬਦਲ ਦਿੰਦਾ ਸੀ। ਇੰਝ ਕਰਨ ਨਾਲ ਉਹਨੂੰ ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਖੌਰੇ ?

ਏਸ ਕਾਰਨ ਰਾਹਕ ਹਰ ਵੇਲੇ ਬੇਯਕੀਨੀ ਵਿੱਚ ਈ ਰਹਿੰਦੇ। ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਖਿਲਾਫ਼ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਗੁੱਸਾ ਰੱਖਦੇ ਤੇ ਘੂਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ।

ਰਾਹਕ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਿਹਨਤ ਕਰਕੇ ਹਾਜੀ ਜ਼ਿਮੀਦਾਰ ਦਾ ਦਿਲ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਦਾ ਯਤਨ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਪਰ ਫਸਲ ਪੱਕਣ ਉੱਤੇ ਅੱਜੀ-ਪੰਜੀ ਸਾਰੀ ਫ਼ਸਲ ਹਾਜੀ ਦੇ ਗੋਦਾਮਾਂ ਵਿੱਚ ਈ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।

ਫੇਰ ਉਹ ਈ ਅਨਾਜ ਜਿਹੜਾ ਰਾਹਕਾਂ ਬੀਜਿਆ, ਪਕਾਇਆ ਤੇ ਵੱਢਿਆ, ਮੁੜ ਕੇ ਮਹਿੰਗੇ ਮੁੱਲ ਉਧਾਰ ਵਿੱਚ ਰਾਹਕਾਂ ਨੂੰ ਲੈਣਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ । ਏਸੇ ਉਧਾਰ ਵਿੱਚ ਅਗਲੀ ਫ਼ਸਲ ਸਾਰੀ ਦੀ ਸਾਰੀ ਫੇਰ ਹਾਜੀ ਦੇ ਗੋਦਾਮਾਂ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਤੇ ਰਾਹਕਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਉਧਾਰ ਦੂਣ ਸਵਾਇਆ ਹੋਈ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ।

ਨਾਲਾ ਡੇਕ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਤਾਕਤ ਵਾਲਾ ਟਿਊਬ ਵੈੱਲ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਟਿਊਬ ਵੈੱਲ ਦੇ ਗੱਡਣ ਤੇ ਖਾਲ ਬੰਨ੍ਹਣ ਵਿੱਚ ਰਾਹਕ ਜੁਪੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਵਾਢੀਆਂ ਮੁੱਕਣ ਮਗਰੋਂ ਕੁੱਝ ਇਹ ਦਿਨ ਈ ਵਿਹਲੇ ਸਨ, ਪਰ ਨਵੇਂ ਟਿਊਬ ਵੈੱਲ ਲੱਗਣ ਕਾਰਨ ਰਾਹਕਾਂ ਦਾ ਵਿਹਲ ਮੁੱਕ ਗਿਆ ਸੀ। ਸਾਰਾ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਜੁਪੇ ਰਹਿੰਦੇ ਤੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਥੱਕ ਟੁੱਟ ਕੇ ਇੰਝ ਪੈ