ਅਧਿਆਇ -2

ਦੇਖਣਾ

ਇਸ ਅਧਿਆਇ ਵਿਚ ਅਸੀਂ ਚਿਹਰੇ ਅਤੇ ਅੱਖਾਂ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਿਆਂਗੇ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਸਾਡੀ ਬਿਨਾਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਤੋਂ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲਬਾਤ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਸਰੀਰਕ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਨਜ਼ਰੀਏ ਤੋਂ ਦੇਖੀਏ ਤਾਂ ਸਾਡਾ ਚਿਹਰਾ ਅੱਖਾਂ ਤੋਂ ਬਾਦ ਦੂਜਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ ਜਿਹੜਾ ਸਾਡੀ ਮਨੋਸਥਿਤੀ ਬਾਰੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਦਸਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਸਾਡਾ ਆਪਣੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਆਣ ਵਾਲੇ ਹਾਵ-ਭਾਵ ਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵੱਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਚਿਹਰੇ ਉਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਭਾਵ ਨੂੰ ਪਰਗਟ ਕਰਨ ਲਈ ਬੜੀ ਅਸਾਨੀ ਨਾਲ ਲੋੜੀਂਦੀਆਂ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਲੈ ਆਉਂਦੇ ਹਾਂ। ਤੁਸੀਂ ਬੜੇ ਖੁਸ਼ ਦਿਖ ਸਕਦੇ ਹੋ—ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣਾ ਚਿਹਰਾ ਐਸਾ ਹੀ ਬਣਾ ਸਕਦੇ ਹੋ।

ਆਪਣੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ-ਇਸ਼ਾਰੇ ਅਤੇ ਆਵਾਜ਼ ਦੇ ਉਤਾਰ ਚੜ੍ਹਾਅ ਨੂੰ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਬਦਲਣਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਔਖਾ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਸਾਡੇ ਮਨੋ ਭਾਵ ਦੇ 'ਲੀਕ' ਹੋਣ ਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੈ।

ਲੋਕ ਸਾਡੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨਾਲੋਂ ਸਾਡੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਯਕੀਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਚਿਹਰੇ ਦਾ ਧੁਰਾ ਸਾਡੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਹਨ। ਇਹ ਸਾਡੇ ਬਾਰੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦਸਦੀਆਂ ਹਨ। ਫਿਰ ਸਾਡੇ ਚਿਹਰੇ ਦਾ ਨੰਬਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਸੋ ਭਾਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਮਨੋਭਾਵਾਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਣ ਲਈ ਕੁਝ ਵੀ ਕਰ ਲਵੋ, ਛਿਣ ਭਰ ਲਈ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਆਈ ਮੁਸਕਰਾਹਟ, ਭਰਵੱਟੇ ਵਿਚ ਹੋਈ ਹਰਕਤ ਜਾਂ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਹਰਕਤ ਤੁਹਾਡੀ ਸੋਚ ਤੋਂ ਪਰਦਾ ਚੁੱਕ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਿੱਸੇ ਨਾਲੋਂ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਜੇ ਸੱਚ ਪੁੱਛੋ ਤਾਂ ਮੈਂ ਇਸ ਵਕਤ ਵੀ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਆਈ ਬੇਚੈਨੀ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਹਾਂ। ਤੁਸੀਂ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਇਸ ਅਧਿਆਇ ਦੇ ਅਗਲੇ ਹਿੱਸੇ ਤੱਕ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਤੋਂ ਮੇਰੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਆਪਸੀ ਸੰਪਰਕ, ਗੱਲਬਾਤ ਜਾਂ ਆਦਾਨ ਪ੍ਰਦਾਨ, ਦੁਵੱਲੀ ਗਲੀ ਹੈ।

“ਆਪਸੀ ਸੰਪਰਕ, ਗੱਲਬਾਤ ਜਾਂ ਆਦਾਨ ਪ੍ਰਦਾਨ ਦੁਵੱਲੀ ਗਲੀ ਹੈ।”