ਅਸੀਂ ਕੁਝ ਘੰਟਿਆਂ ਬਾਅਦ ਛੁਡਾ ਲਿਆ ਤੇ ਨਾਲੇ ਚਾਰ ਲਾਈਆਂ ਵੀ ਕਿ ਤੂੰ ਉਸ ਕਮੀਨੇ ਨੂੰ ਵੜ੍ਹਨ ਕਿਉਂ ਦਿੱਤਾ? ਆਖ਼ਰ 18 ਸਤੰਬਰ ਨੂੰ ਮੇਲਾ ਆ ਗਿਆ। ਮੇਲੇ 'ਤੇ ਬਿੱਲਾ ਵੀ ਆ ਗਿਆ। ਤਿੰਨ ਕੁ ਵਜੇ ਮੈਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ। ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਮੈਂ ਤੇ ਬਿੱਲਾ ਧਾਵੀ ਸੀ ਤੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਬਠਿੰਡੇ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਆਪਣੀ 'ਲਾਈਟ ਮਸ਼ੀਨਗੰਨ' ਸਿਹਾੜ ਵਾਲੇ ਫ਼ਤੀਕੀ ਦੇ ਰੂਪ 'ਚ ਫਿੱਟ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਸੀ ਜੋ ਬੜਾ ਫੁਰਤੀਲਾ ਧਾਵੀ ਸੀ ਤੇ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ ਪੰਜਾਬ ਦੇ 62 ਕਿਲੋ ਵਜ਼ਨ 'ਚ ਚੋਟੀ ਦੇ ਰੇਡਰਾਂ 'ਚੋਂ ਇੱਕ ਰਾਜਾ ਲਾਲਬਾਈ ਵਾਲਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਈ ਵਾਰ ਠੱਲਿਆ ਸੀ ਪਰ ਬੱਬੀ ਨੂੰ ਉਹ ਰਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦਿੰਦਾ। ਓਧਰ ਸਾਡੇ ਵਿਰੁੱਧ ਜਾਫ਼ 'ਤੇ ਸਾਢੇ ਛੇ ਫੁੱਟਾ ਅਬੁਲ ਖੁਰਾਣੇ ਵਾਲਾ ਗੋਲੂ ਬੁਲਡੋਜ਼ਰ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ । ਮੈਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ। ਲੁਧਿਆਣੇ ਵਾਲੇ ਮੁੱਛਾਂ ਨੂੰ ਤਾਅ ਦੇ ਰਹੇ ਸਨ ਤੇ ਬਠਿੰਡੇ ਵਾਲੇ ਬੜਕਾਂ ਮਾਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਕਾਲਜ ਦੀਆਂ ਪਰੀਆਂ ਵਰਗੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਵੀ ਟਿੱਬੇ 'ਚ ਬਣੇ ਇਸ ਮੈਦਾਨ ਦੇ ਬਾਹਰ ਆ ਖੜ੍ਹੀਆਂ, ਇੰਝ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਜੱਟਾਂ ਦਿਆਂ ਖੇਤਾਂ 'ਚ ਮੇਮਾਂ ਦੀ ਡਾਰ ਆ ਗਈ ਹੋਵੇ। ਮੈਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਬਿੱਲੇ ਨੂੰ ਸਮਝਾ 'ਤਾ ਕਿ ਤੂੰ ਗੋਲੂ ਨੂੰ ਕੁੱਟ ਕੇ (ਜ਼ੋਰ ਲੁਆ ਕੇ) ਆ ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਝਕਾ ਕੇ ਨਿਕਲੀ ਆਵਾਂਗਾ। ਬਿੱਲੇ ਨੇ ਇੰਝ ਹੀ ਕੀਤਾ। ਮੈਂ ਵੀ ਨਾ ਅੜਿਆ ਪਰ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਰਾਜਾ ਤੇ ਪੰਜ ਕੁ ਫੁੱਟ ਦਾ ਫ਼ਤੀਕੀ ਵੀ ਗਾਹ ਪਾਈ ਫਿਰਦੇ ਸੀ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਇੰਝ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਬਨਣੀ। ਮੈਂ ਬਿੱਲੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਤੂੰ 'ਕੱਲ੍ਹਾ ਰੇਡਾਂ ਮਾਰ ਮੈਂ ਕਰਦਾ ਆ ਕਲਿਆਣ ਉਡਦੇ ਬਾਜਾਂ ਦਾ। ਮੈਂ ਜਾਫ਼ 'ਤੇ ਜਾਂਦਿਆਂ ਈ ਰਾਜਾ ਸੁੱਟ ਲਿਆ। ਫ਼ਤੀਕੀ ਨੂੰ ਬੱਬੀ ਨੇ ਝਾੜ 'ਤਾ। ਅਸੀਂ ਦੋਵਾਂ ਭਰਾਵਾਂ ਨੇ ਮੈਦਾਨ 'ਚ ਖਲਬਲੀ ਮਚਾ ਦਿੱਤੀ। ਓਧਰ ਹੱਥ ਲਾ ਕੇ ਬਿੱਲਾ ਨੱਚਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਨੋਟਾਂ ਦਾ ਸਾਡੇ 'ਤੇ ਮੀਂਹ ਵਰ੍ਹ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕੁੜੀਆਂ ਸਾਡੇ ਨਾਂ ਲੈ ਲੈ ਕੇ ਸੀਟੀਆਂ ਮਾਰ ਕੇ ਭਲਵਾਨਾਂ ਨੂੰ 'ਫੀਲਿੰਗ' ਦੇ ਰਹੀਆਂ ਸੀ। ਅੰਤ 'ਚ ਅਸੀਂ ਇਕਤਰਫ਼ਾ ਮੁਕਾਬਲੇ 'ਚ ਬਠਿੰਡੇ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਟੀਮ ਨੂੰ ਸ਼ਿਕਸਤ ਦੇ ਦਿੱਤੀ। ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਮਿਲੀ ਇਸ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਲੁਧਿਆਣਵੀਂ ਬਾਗੀਆਂ ਪਾ ਰਹੇ ਸਨ।

ਓਨ੍ਹਾਂ ਦਿਨਾਂ 'ਚ ਲੁਧਿਆਣਾ ਗਰੁੱਪ ਦਾ ਮੁਖੀ ਜਿੰਦਾ ਗਰੇਵਾਲ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਹੋਸਟਲ ਚੱਲਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਅਸੀਂ ਚਲੇ ਗਏ। ਸਾਡੀ ਚੰਗੀ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਗਈ, ਠੀਕ ਓਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਮਰਾਸੀ ਨਵਾਬਾਂ ਦੇ ਵਿਆਹ ਦਾ ਸੱਦਾ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਹੋਵੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਰਾਤ ਰਹਿਣ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ। ਮੇਰੇ ਸਾਥੀ ਖਿਡਾਰੀ ਤਾਂ ਚਲੇ ਗਏ ਪਰ ਮੈਂ ਜਾਣੋਂ ਨਾਂਹ ਕਰ ਦਿੱਤੀ । ਮਸਾਂ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਹੋਸਟਲ 'ਚ ਆਉਣ ਅਤੇ ਵੱਡੇ ਘਰਾਂ ਦੇ ਕਾਕਿਆਂ ਨਾਲ ਬਹਿਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ ਸੀ। ਕੁਝ ਪਲ ਆਰਾਮ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜਾਉ ਸ਼ਾਮ ਦਾ ਬੰਦੋਬਸਤ ਤਾਂ ਕਰ ਲਿਆਓ। ਅਸੀਂ ਚਾਰ ਜਣੇ ਮੋਟਰ ਸਾਈਕਲ ਅਤੇ ਸਕੂਟਰ 'ਤੇ ਸਵਾਰ ਹੋ ਕੇ ਸ਼ਰਾਬ-ਬੀਅਰ ਲੈਣ ਮਲੋਟ ਆ ਗਏ। ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਮਲੋਟ ਤੋਂ ਮੁੜ ਕੇ ਛਾਪਿਆਂਵਾਲੀ ਜਾ ਰਹੇ ਸੀ ਤਾਂ ਹਾਰ ਤੋਂ ਤਿਲਮਿਲਾਏ ਬਠਿੰਡੇ ਵਾਲੇ ਸਾਡੇ ਮਗਰ ਪੈ ਗਏ। ਅਸੀਂ ਮੋਟਰ ਸਾਈਕਲ ਭਜਾ ਕੇ ਲੈ ਆਏ। ਮੈਂ ਰੁੜਕੇ ਵਾਲੇ ਵਿਰਕ ਮਗਰ ਬੈਠਾ ਸੀ ਤੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਰੋਮੀ ਨਾਲ ਸਕੂਟਰ 'ਤੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਬੈਠਾ ਸੀ। ਅਸੀਂ