ਅੰਗ ਅੰਗ ਗਏ ਹੰਘ

ਨੈਣ ਸੁਕੇ ਰੋ ਰੋ ਸਖੀ! ਵਿਲਕ ਵਿਲਕ ਕੇ ਸੰਘ,

ਰਾਤੀਂ ਜਾਗੇ ਕਟਦਿਆਂ ਅੰਗ ਅੰਗ ਗਏ ਹੰਘ।

 

ਸਾਜਨ ਗਏ ਬਿਦੇਸ ਨੂੰ ਸੁੰਞਾ ਕਰ ਗਏ ਦੇਸ਼

ਸੁੰਞੀ ਸਿਹਜਾ ਰਹਿ ਗਈ ਸੁਝੇ ਰਹੇ ਪਲੰਘ।

 

ਪੰਛੀ ਉਡ ਉਡ ਜਾ ਮਿਲਨ ਕਦੇ ਜਿ ਵਿਛੁੜ ਜਾਣ

ਸਾਂਈਂ ਦਰ ਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੁਹਣੇ ਮਿਲ ਪਏ ਫੰਘ।

 

ਰਸਤਾ ਮਾਹੀ ਜੇ ਭੁਲੇ ਭੁਲਯਾ ਆ ਜਏ ਦੋਸ਼

ਭੁਲ੍ਯਾ ਵਿਹੜੇ ਆ ਵੜੇ ਅੰਦਰ ਆਵੇ ਲੰਘ।

 

ਤਾਣ ਭਰੇ ਫਿਰ ਦੇਹਿ ਵਿਚ ਮਨ ਤਨ ਹਰਿਆ ਹੋਇ

ਤਰੋ ਤਾਜ਼ ਹੈ ਜਾਣ ਜੋ ਅੰਗ ਅੰਗ ਰਹੇ ਹੰਘ।

(ਕਸੌਲੀ 28-6-50)