ਹਿਜਰ ਵਿਚ ਰੋਣਾ

ਬੋਲ੍ਯਾ ਹੀ ਸੁਖਾਵੇ ਨਾਂ ਤੋਂ ਬੋਲਿਆਂ ਕੀ ਆਇ ਹੱਜ

ਬੋਲਣਾ ਪਰ ਫਰਜ਼ ਹੈ ਆਏ ਚਹਿ ਨ ਆਇ ਹੱਜ਼।

 

ਹੁਕਮ ਜੇਕਰ ਕਰੇ ਸੁਹਣਾ: 'ਉਹਲੇ ਹਜ਼ੂਰੀ ਤੋਂ ਰਹੋ,

ਬਿਨ ਰੋਣ ਦੇ ਕਿਸੇ ਗੱਲ ਦਾ ਦੱਸੀਓ ਕੀ ਆਇ ਹੱਜ ?

 

ਲੋਕ ਕਮਲੇ 'ਰੋਂਦਿਆਂ ਤੱਕ ਹੁੱਜਤਾ ਕੇਈ ਪੜਨ

ਸੂਲ ਪੁਖੀਏ ਨਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰੋਣ ਦਾ ਕੀ ਪਾਇ ਹੱਜ਼?

 

ਤਖ਼ਤ ਦਾ ਜੋ 'ਸੁਆਦ ਮਾਣੇ ਸਾਦ ਸੂਲੀ ਕਿਵ ਲਖੇ?

ਮਨਸੂਰ ਨੂੰ ਚਲ ਪੁੱਛੀਏ: ਸੂਲੀ ਚੜ੍ਯਾਂ ਕੀ ਆਇ ਹੱਜ।

 

ਯਾ ਪੁੱਛੀਏ ਚਲ ਮਨੀ ਸਿੰਘੇ ਬੰਦਾਂ ਟੁਕਾਣੇ ਦਾ ਮਜ਼ਾ

ਸਿੰਘ ਤਾਰੂ ਪੁੱਛੀਏ ਖੋਪਰ ਛਿਲੇ ਕੀ ਆਇ ਹੱਜ਼ ?

 

ਨਾ ਸੁਣੇ ਯਾ ਸੁਣ ਲਏ ਓ 'ਅਰਜ਼ਾਂ ਗੁਜ਼ਾਰੀ' ਫ਼ਰਜ਼ ਹੈ।

ਹਿਜਰ ਵਿਚ ਦੁਖ ਰੋਵਣਾ ਉਹ ਰੋਵਣਾ ਹੈ ਲਾਇ ਹੱਜ ?

(ਕਸੌਲੀ 20-8-50)

–––––––––––––

1. ਅਰਬੀ ਦੇ ਪਦ 'ਹੱਜ' ਦੇ ਇਥੇ ਬਹੁਤ ਕਰਕੇ ਸੁਆਦ, ਕਦਰ, ਨਸੀਬ, ਲਾਭ, ਖੁਸ਼ੀ ਆਦਿ ਅਰਥ ਵਰਤੇ ਗਏ ਹਨ।