ਗਈ ਬਹਾਰ ਖਿਜ਼ਾਂ ਵੀ ਆਈ
ਗਈ ਬਹਾਰ ਖਿਜ਼ਾਂ ਵੀ ਆਈ, ਝੱਬ ਆਓ ਕਦੀ ਘੱਤ ਫੋਰਾ(ਫੇਰਾ) ।
ਚਿਰੀਂ ਵਿਛੁੰਨਿਆਂ ਦੇ ਗਲ ਮਿਲ ਕੇ, ਪਰ ਜ਼ੋਰ ਲਗਾਇਓ ਥੋੜਾ ।
ਕਰਸੀ ਪੀੜ ਕਲੇਜਾ ਦੁਖਸੀ, ਹੋਇਆ ਦਰਦ ਤਿਰੇ ਵਿਚ ਫੋੜਾ ।
ਹਾਸ਼ਮ ਹੋਣ ਪਿਆਰੇ ਦੁਸ਼ਮਣ, ਜਿਹੜੇ ਘੱਤਣ ਦਰਦ ਵਿਛੋੜਾ ।
ਗਹਿਰੀ ਰਾਤਿ ਹਾਥ ਛਿਪ ਜਾਵੇ
ਗਹਿਰੀ ਰਾਤਿ ਹਾਥ ਛਿਪ ਜਾਵੇ, ਅਤੇ ਪੌਣ ਰੂਪ ਜਮ ਸਰਕੇ ।
ਬਿਜਲੀ ਚਮਕ ਚਮਕ ਡਰ ਪਾਵੇ, ਬਰਫ਼ ਸਾਰ-ਮੁੰਹ ਕਰਕੇ ।
ਖ਼ੂਨੀ ਤੇਗ਼ ਤੇਜ਼ ਜਲ ਨਦੀਆਂ, ਓਥੇ ਸ਼ੀਂਹ ਮਰਨ ਡਰ ਡਰਕੇ ।
ਪ੍ਰੀਤ ਰੀਤਿ ਐਸੀ ਕਰ ਹਾਸ਼ਮ, ਸੋਹਣੀ ਫੇਰ ਜਾਵੇ ਨੈਂ ਤਰਕੇ ।
ਗ਼ੈਰਤ ਪਕੜ ਨਾਹੀਂ ਜੇ ਦੇਖੇਂ
ਗ਼ੈਰਤ ਪਕੜ ਨਾਹੀਂ ਜੇ ਦੇਖੇਂ, ਕੋਈ ਕਰ ਦੱਸੋ ਬੁਰਿਆਈ ।
ਕਿਚਰਕੁ ਰਹਿਗੁ ਗ਼ਰੀਬ ਬੇਚਾਰਾ, ਅਤੇ ਕਿਚਰਕੁ ਕਰੇ ਕਮਾਈ ।
ਜਿਥੇ ਅਕਲ ਗਈ ਕਰ ਸੌਦਾ, ਲੱਖ ਏਸ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚ ਆਈ ।
ਅਪਣੀ ਖ਼ਬਰ ਨਾਹੀਂ ਕੁਛ ਹਾਸ਼ਮ, ਕੀ ਮਤਲਬ ਨਾਲ ਪਰਾਈ ।
ਘਰ ਵਿਚ ਲੱਖ ਦੁਸ਼ਮਣ ਲੱਖ ਦੋਸਤ
ਘਰ ਵਿਚ ਲੱਖ ਦੁਸ਼ਮਣ ਲੱਖ ਦੋਸਤ, ਤੂੰ ਬਾਹਰ ਫਿਰੇਂ ਢੂੰਡੇਂਦਾ ।
ਦਾਅਵਾ ਹਿਰਸ ਗ਼ਰੂਰ ਜਹਾਨੀਂ, ਨਹੀਂ ਘਰ ਵਿਚ ਹੁਕਮ ਮੰਨੇਂਦਾ ।
ਇਹ ਦੁਸ਼ਮਣ ਘਰ ਦੇ ਲਖ ਸੂਲਾਂ, ਨਹੀਂ ਜਿਸ ਲਗ ਸਾਫ਼ ਕਰੇਂਦਾ ।
ਜੀਵੰਦਿਆਂ ਵਿਚ ਜਾਣ ਨ ਹਾਸ਼ਮ, ਜੈਂਦੇ ਘਰ ਵਿਚ ਸ਼ੇਰ ਬੁਕੇਂਦਾ ।
