ਮੈਂ ਵਿਚ ਦੋਸ਼ ਨਹੀਂ ਕੁਝ ਮੂਲੋਂ
ਮੈਂ ਵਿਚ ਦੋਸ਼ ਨਹੀਂ ਕੁਝ ਮੂਲੋਂ, ਮੈਨੂੰ ਲਿਖਿਆ ਲੇਖ ਭੁਲਾਵੇ ।
ਜਿਸ ਨੂੰ ਨਫਰ ਕੀਤਾ ਤਕਦੀਰੋਂ, ਉਹਨੂੰ ਸਾਹਿਬ ਕੌਣ ਬਣਾਵੇ ।
ਮੈਂ ਗੁੱਡੀ ਆਂ ਹਥ ਡੋਰ ਖਿਡਾਰੀ, ਮੈਨੂੰ ਖੁਆਹਸ਼ ਨਾਲ ਫਿਰਾਵੇ ।
ਹਾਸ਼ਮ ਨਰਦ ਹੋਵੇ ਵਸ ਪਾਸੇ, ਉਹਨੂੰ ਪਰਤ ਪਵੇ ਵਸ ਆਵੇ ।
ਮੈਂ ਵਿਚ ਤੈਂ ਵਿਚ ਸਾਹਿਬ ਮੇਰੇ
ਮੈਂ ਵਿਚ ਤੈਂ ਵਿਚ ਸਾਹਿਬ ਮੇਰੇ, ਮੈਨੂੰ ਫ਼ਰਕ ਇਹੋ ਦਿਸ ਆਵੇ ।
ਕਰਾਂ ਗੁਨਾਹ ਕਰੋੜ ਹਮੇਸ਼ਾਂ, ਮੈਨੂੰ ਜ਼ਰਾ ਹਯਾ ਨ ਆਵੇ ।
ਭੀ ਦੁਰਕਾਰ ਨ ਸੁਟਦਾ ਦਰ ਤੋਂ, ਅਤੇ ਪਾਲੇ, ਐਬ ਛੁਪਾਵੇ ।
ਹਾਸ਼ਮ ਦੇਖ ਛੰਨਾਰ ਸੁਹਾਗਣਿ, ਉਹਦਾ ਪਾਪ ਸਭੇ ਛਿਪ ਜਾਵੇ ।
ਮਜਨੂੰ ਹੋਇ ਬਹਾਂ ਦਿਨ ਇਕਸੇ
ਮਜਨੂੰ ਹੋਇ ਬਹਾਂ ਦਿਨ ਇਕਸੇ, ਜੇ ਯਾਰ ਲੇਲੀ ਹੱਥ ਆਵੇ ।
ਕਾਮਲ ਯਾਰ ਬੇਸਿਦਕ ਆਸ਼ਕ ਨੂੰ, ਉਹ ਸਾਦਕ ਚਾ ਬਣਾਵੇ ।
ਨਾਕਸ ਤਬਅ ਮਹਿਬੂਬ ਜੇ ਹੋਵੇ, ਕੀ ਆਸ਼ਕ ਇਸ਼ਕ ਕਮਾਵੇ ।
ਹਾਸ਼ਮ ਆਸ਼ਕ ਹੋਣ ਸੁਖਾਲਾ, ਪਰ ਹੋਇਆ ਮਹਿਬੂਬ ਨ ਜਾਵੇ ।
ਮਜਨੂੰ ਕੂਕ ਕੂੰਜਾਂ ਦੀ ਸੁਣ ਕੇ
ਮਜਨੂੰ ਕੂਕ ਕੂੰਜਾਂ ਦੀ ਸੁਣ ਕੇ, ਉਸ ਕਹਿਆ, 'ਦੁਖ ਨ ਫੋਲੋ ।
ਦੁਖ ਜਰ ਕੇ ਮਰ ਮਰ ਕੇ ਡਰ ਕੇ, ਤੁਸੀਂ ਯਾਰ ਸੱਜਣ ਨੂੰ ਟੋਲੋ ।
ਝੱਬ ਦੇ ਕੂਕ ਤੁਸਾਡੀ ਸੁਣਸੀ, ਪਰ ਜੇ ਕੁਝ ਮੂੰਹੋਂ ਨ ਬੋਲੋ ।
ਹਾਸ਼ਮ ਯਾਰ ਚੜ੍ਹਾਵਗੁ ਸੂਲੀ, ਤੁਸੀਂ ਕਹਿਣ ਪ੍ਰੇਮ ਨ ਖੋਲ੍ਹੋ' ।
