"ਪਰ ਤੂੰ ਤੇ ਅਜੇ ਵੀ ਬੜੀ ਖੂਬਸੂਰਤ ਹੈ। ਸੰਗਮਰਮਰ ਦੀ ਤਰਾਸ਼ੀ ਹੋਈ ਮੂਰਤੀ ਜਾਪਦੀ ਹੈ ਜਵਾਨੀ 'ਚ ਤੂੰ ਕਿਥੇ ਸੈਂ?" ਅਲੀ ਖਾਂ ਗੱਲਾ ਗੱਲਾ ਵਿਚ ਮਜ਼ਾ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸੀ।
"ਇਹ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਦਾ ਕਸੂਰ ਏ ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਬੇਗਮ ਦੀ ਜੁਤੀ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਵੀ ਨਹੀਂ," ਚੰਦਾ ਆਖਣ ਲੱਗੀ ।
''ਬੇਗਮ ਦਾ ਤੇ ਅਜੇ ਤਕ ਮੂੰਹ ਵੀ ਨਹੀਂ ਵੇਖਿਆ, ਤਾਹੀਉਂ ਤਾਂ ਤੇਰੀਆ ਮਿੰਨਤਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਕਿਸ ਪੁਛਣਾ ਸੀ। ਕਿਥੋਂ ਆਈ ਏ ਸਰਕਾਰ" ਬੋਲ ਅਲੀ ਖਾਨ ਦੇ ਸਨ।
'ਹਜੂਰ ਅਜੇ ਉਹ ਬਾਲੜੀ ਏ, ਅੱਥਰੀ ਏ ਨਵੀਂ ਨਕੋਰ ਏ. ਵਿਆਹ ਦਾ ਚਾਅ ਸੀ, ਟੁੱਟ ਗਿਆ। ਦਿਲ ਤੇ ਗਮ ਏ ਡੋਰ ਬੌਰੀ ਹੋਈ ਫਿਰਦੀ ਏ, ਕਿਥੇ ਜਾਣਾ ਸੂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਛਡ ਕੇ, ਹੁਣ ਉਹ ਕਿਸੇ ਥਾਂ ਜੋਗੀ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਗਈ। ਨਿਕਾਹ ਹੋਵੇਗਾ ਤੇ ਜਰੂਰ ਹੋਵੇਗਾ। ਤੇ ਹੋਵੇਗਾ ਵੀ ਤੁਹਾਡੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ।" ਚੰਦਾ ਬੋਲੀ।
"ਗਲ ਤੇ ਬੜੀ ਮਾਰਕੇ ਦੀ ਏ ਅਮੀਰ ਖਾਨ, ਚੰਦਾ ਵੀ ਪਟੇਲਾ ਏ ਤੂੰ ਜ਼ਰਾ ਇਹਦੇ ਨਾਲ ਜਾ ਕੇ ਗਹਿਣਾ-ਗੱਟਾ ਖਰੀਦ ਲਿਆ ਤੇ ਨਾਲੇ ਸੋਹਣੇ ਕਪੜੇ। ਨਿਕਾਹ ਦੀਆਂ ਤਿਆਰੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਉ।" ਅਲੀ ਖਾਂ ਨੇ ਮੁੱਛਾਂ ਮਰੋੜੀਆਂ।
ਤੁਸੀ ਚਲੇ ਉ, ਜਾਉ। ਮੋਹਰਾਂ ਵਾਲੀ ਥੈਲੀ ਇਕ ਹੋਰ ਲੈ ਜਾ ਅਮੀਰ ਖਾਨ। ਕਿਸੇ ਗਲੇ ਨਰਾਜ ਨਾ ਹੋ ਜਾਏ। ਅਜ ਕਲ੍ਹ ਇਹ ਹੀ ਸਾਡੀ ਸਭ ਕੁਝ ਏ। ਆਰਸੀ ਇਹਨੂੰ ਵੀ ਲੈ ਦੇਈਂ, ਇਹਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਦੇ ਦੋ ਗਹਿਣੇ ਨਾਲ ਖਰੀਦ ਕੇ ਲਿਆਵੀਂ। ਮੈਂ ਵੀ ਚਲਦਾ ਹਾਂ, ਅਛਾਂ ਜ਼ਰਾ ਸੰਭਲ ਕੇ ਜਾਣਾ ਵੇਲੇ ਸਿਰ ਪਰਤਣਾ ਵੀ ਜੇ। ਅਜ ਕਲ੍ਹ ਪੰਜਾਬੀ ਲਾਹੌਰ ਤੋਂ ਆਏ ਹੋਏ ਨੇ ਹਰਲ-ਹਰਲ ਪਏ ਕਰਦੇ ਫਿਰਦੇ ਨੇ ਅਟਕ ਦੇ ਕਿਲੇ ਵਿਚ ਅਜ ਕਲ੍ਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਤੂਤੀ ਬੋਲ ਰਹੀ ਏ। ਸੁਣਿਆ ਏ ਬਕੇ ਲੜਾਕੇ ਤੇ ਬਹਾਦਰ ਹਨ। ਵੇਖੀਂ ਬਚ ਕੇ ਜਾਇਉ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਾਫਰਾ ਦਾ ਕੀ ਲੈਣਾ ਏ। ਦੁਸ਼ਮਨ ਜਦ ਗੱਲ ਕਰੇ। ਅਨਹੋਣੀ ਅਲੀ ਖਾਂ ਵੀ ਖੈਮੇ ਵਿਚੋਂ ਚਲਾ ਗਿਆ।
ਖੌਪੀਏ ਲੈਣ ਚੰਦਾ ਤੇ ਅਮੀਰ ਖਾਨ ਵਾਪਸ ਆ ਗਏ ਗਹਿਣਿਆਂ ਦੀ ਪੰਡ ਬੰਨ੍ਹ ਲਿਆਈ ਚੰਦਾ। ਰਾਹ ਵਿਚ ਅਮੀਰ ਖਾਨ ਚੰਦਾ ਨਾਲ ਮਸਖਰੀਆ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਚੰਦਾ ਵੀ ਹਸ ਕੇ ਟਾਲਦੀ ਰਹੀ।
"ਖਾਨ ਦਾ ਨਿਕਾਹ ਹੋਇਆ ਤੇ ਏਧਰ ਸਾਡਾ ਵੀ ਤੋਪਾ ਭਰਿਆ ਜਾਊ, ਚੰਦਾ ਛਾਪ ਲੈ ਲੈ, ਇਹ ਸਾਡੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਓ।" ਅਮੀਰ ਖਾਨ ਨੇ ਲਬਾਂ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰੀ। ਕਿਉਂ ਰਾਣੀ
