ਚੰਦਾ ‘ਬੇਗਮ ਹਜੂਰ, ਫਿਰ ਉਧਾਰ ਰਿਹਾ, ਐਵੇਂ ਮੂੰਹ ਕਾਲਾ ਕਰ ਕੇ ਕੀ ਲੈਣੈ। ਸ਼ਾਹ ਜਦ ਲਾਹੌਰ ਪੁੱਜ ਜਾਏਗਾ ਤੇ ਫਿਰ ਇੱਕਠਾ ਈ ਇਨਾਮ ਲੈ ਲਾਂਗੀ।

'ਜਿੰਦਾਂ ਤੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ। ਤੇਰਾ ਹੀਰਾ ਦੁੱਧ ਧੋਤੀ ਅਮਾਨਤ ਏ। ਜਦੋਂ ਮੂੰਹ ਕਢੇਗੀ ਉਦੋਂ ਮਿਲੂ। ਚੰਦਾ ਇਕ ਦਫਾ ਖੁਦਾ ਕੇ ਨਾਮ ਪਰ ਸ਼ਾਹ ਸੇ ਮੇਰੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕਰਵਾ ਦੇ।

'ਬੇਗਮ ਹਜੂਰ, ਸ਼ਾਹ ਮੁਬਾਰਕ ਹਵੇਲੀ ਮੇਂ ਆਪ ਸੇ ਮਿਲੇਂਗੇ। ਵਹ ਵਕਤ ਬਹੁਤ ਕਰੀਬ ਹੈ। ਮੁਝੇ ਸਭ ਮਾਲੂਮ ਹੈ, ਮੈਂ ਸਭ ਜਾਨਤੀ ਹੂੰ।