ਨਿਘ ਹੈ ਨ ਰੌਸ਼ਨੀ ਹੈ

ਕੀ ਤੇਰੀ ਦੋਸਤੀ ਹੈ

 

ਹੱਤਿਆ ਨਾ ਖ਼ੁਦਕੁਸ਼ੀ ਹੈ

ਇਹ ਕੈਸੀ ਆਸ਼ਕੀ ਹੈ

 

ਕੋਈ ਤਾਂ ਇਸ ਨੂੰ ਸੇਕੋ

ਚਿਖ਼ਾ ਐਵੇਂ ਬਲ ਰਹੀ ਹੈ

 

ਹੋ ਤੁਸੀਂ ਹੀ ਬੁਤ ਕਿ ਮੇਰੀ

ਬੰਸੀ ਹੀ ਬੇਸੁਰੀ ਹੈ

 

ਕੱਲ੍ਹ ਮੈਂ ਵੀ ਹੋਣਾ ਪੱਥਰ

ਅਜ ਲਹਿਰ ਆਖ਼ਰੀ ਹੈ

 

ਮੇਰੇ ਥਲ 'ਤੇ ਫੇਰ ਸੂਰਜ

ਤੇਰੀ ਪੈੜ ਮਿਟ ਰਹੀ ਹੈ

 

ਦਰ ਬੰਦ ਹੋ ਰਹੇ ਨੇ

ਸਿਰ ਸ਼ਾਮ ਪੈ ਰਹੀ ਹੈ

 

ਹੁਣ ਤੂੰ ਵੀ ਮੁੜ ਜਾ ਯਾਰਾ

ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਕਜ਼ਾ ਖੜੀ ਹੈ