ਅੱਜ-ਕੱਲ ਘਰਾਂ ਵਿਚ ਕਿੰਨੀਆਂ ਫਿੱਕਾਂ, ਲੜਾਈ-ਝਗੜੇ ਤੇ ਘਿਰਨਾ ਦੀਆਂ ਤਪਦੀਆਂ ਭੱਠੀਆਂ ਨਜ਼ਰ ਆ ਰਹੀਆਂ ਹਨ, ਕੋਈ ਵਿਰਲੇ ਹੀ ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਵਾਲੇ ਘਰਾਣੇ ਹੋਣਗੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਵਹੁਟੀ-ਗਭਰੂ ਰੁਪਏ ਵਿਚੋਂ ਪੂਰੇ 100 ਪੈਸੇ ਇਕ-ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਖੁਸ਼ ਹੋਣਗੇ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਬਹੁਤਿਆਂ ਦੇ ਦਿੱਲ ਪਾਟੇ ਪਏ ਹਨ । ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਹਾਲ 'ਤੇ ਤਰਸ ਖਾਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ-ਸੰਗ੍ਰਾਮ ਅੰਦਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰਾਹੇ ਪਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀਆਂ ਭੀ ਇਕ ਨੁਕਤੇ ਦੇ ਫੇਰ ਨਾਲ ਹੀ ਬਹੁਤ ਸਵਾਦੀ ਅਤੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਬਣ ਜਾਂਦੀਆਂ ।

ਵਹੁਟੀ ਗਭਰੂ ਦੇ ਇਸ ਪਵਿਤ੍ਰ, ਵੱਡਮੁੱਲੇ ਅਤੇ ਸੁਖ ਆਨੰਦ ਨਾਲ ਭਰੇ ਹੋਏ ਸੰਬੰਧ ਤੋਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਜ਼ਮਾਨੇ ਦੇ ਬਜੁਰਗ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣੂ ਸਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਜਵਾਨਾਂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਲਈ ਅਨੇਕਾਂ ਪੁਸਤਕਾਂ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਵਿਚ 'ਰਤੀ ਰਹੱਸ', 'ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਸ਼ਕਤ' ਕਾਮ ਸੂਤਰ', 'ਰਤੀ ਸ਼ਾਸਤਰ', 'ਕਾਮ ਸੰਜਮ', 'ਮਦਨ ਮੰਜਰੀ', ਸਭਾ ਵਿਲਾਸ, 'ਅੰਧਾ ਕਾਮ' ਤੇ ਫ਼ਾਰਸੀ ਅਰਬੀ ਵਿਚ 'ਇਲਮ-ਉਲਨਿਸਾ' ਤੇ ਲੱਜ਼ਤ-ਉਲਨਿਸਾ', 'ਹੋਸ਼ੋ-ਹਵਾਸ' ਆਦਿ ਲਿਖੀਆਂ ਸਨ । ਉਸ ਜਮਾਨੇ ਵਿਚ ਇਸ ਜ਼ਰੂਰੀ ਵਿਸ਼ੈ ਨੂੰ ਸ਼ਰਾਫ਼ਤ ਦੇ ਉਲਟ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਧਾਰਮਿਕ ਤੇ ਸਦਾਚਾਰਕ ਰਚਨਾਵਾਂ ਅੰਦਰ ਏਸ ਵਿਸ਼ੈ ਦੇ ਵਿਰੁਧ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਲਿਖਿਆ ਮਿਲਦਾ । ਵੱਡੇ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਆਦਮੀ ਇਹਨਾਂ ਪੁਸਤਕਾਂ ਤੋਂ ਲਾਭ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਸਫਲ ਕਰਦੇ ਸਨ । ਪਰ ਅੱਜ-ਕੱਲ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਜੇ ਕੋਈ ਇਹ ਵਿਸ਼ੈ ਦਾ ਨਾਂ ਵੀ ਲੈ ਲਵੇ ਤਾਂ ਉਹ ਸਭਾ ਬਰਾਦਰੀ ਦੇ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ, ਹਾਲਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਸਮਝਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਅੱਜ-ਕੱਲ ਚਾਲ-ਚਲਨ ਦੀ ਗਿਰਾਵਟ, ਮਰਦਾਂ ਦਾ ਸੋਹਣੇ ਮੁੰਡਿਆਂ ਲਈ ਸ਼ੌਕ, ਬਿਗਾਨੀਆਂ ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਦੀ ਚਾਹ, ਰੰਡੀਆਂ ਨਾਲ ਤਮਾਸ਼ਬੀਨੀ, ਹੱਥ-ਰਸੀ, ਮਾਨਸਿਕ ਵਿਸ਼ੈ ਭੋਗ, ਬੁਰੀਆਂ ਆਦਿਤਾਂ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਆਦਿਕ ਜਿੰਨੀਆਂ ਭੀ ਗੰਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਵੇਖੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਦੀ ਜੜ ਕੇਵਲ ਇਸ ਵਿਦਿਆ ਦਾ ਸੱਚਾ ਰੂਪ ਨਾ ਜਾਣਨਾ ਹੈ ।

ਪਤੀ-ਪਤਨੀ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਤੋਂ ਨਾਜ਼ੁਕ ਹੈ । ਇਸ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਅਤੇ ਆਨੰਦ-ਮਈ ਬਣਾਨ ਦੇ ਤਰੀਕਿਆਂ