ਤੋਂ ਅਨਜਾਣ ਹੋਣਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਬੇਸਮਝੀ ਅਤੇ ਬਦ-ਕਿਸਮਤੀ ਅਤੇ ਮਹਾਂ ਪਾਪ ਹੈ ਜੋ ਬੇ-ਸਮਝ ਅਤੇ ਅਨਾੜੀ ਲੋਕ ਏਸ ਵਿਦਿਆ ਦੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਪਾਉਣ ਦੇ ਸਾਧਨਾਂ ਦੇ ਵਿਰੋਧੀ ਹਨ, ਉਹ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸੰਨ ਅਤੇ ਅਰੋਗ ਰੱਖਣ ਦੇ ਰਸਤੇ ਵਿਚ ਰੋੜੇ ਅਟਕਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਸਾਡੀ ਸਰਕਾਰ ਗੰਦੇ ਕੋਕ ਸ਼ਾਸਤਰ ਆਦਿਕ ਨਿਸ਼ੰਗ ਬੰਦ ਕਰੇ, ਪਰ ਭਲੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇਣ ਵਾਲੀਆਂ ਪੁਸਤਕਾਂ ਦਾ ਤਾਂ ਉਤਸ਼ਾਹ ਵਧਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

ਇਸ ਵਿਦਿਆ ਦੇ ਨਾ ਜਾਣਨ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਵਹੁਟੀ ਗਭਰੂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਚਾਹਾਂ ਅਤੇ ਲੋੜਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਪੂਰਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਗੁਮਰਾਹ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਪਹਿਲੇ ਵਰਗੀ ਮੁਹੱਬਤ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੀ । ਕਈ ਵਾਰੀ ਇਸ ਦਾ ਇਹ ਸਿੱਟਾ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਤੀ ਨੂੰ ਦੂਜੀ ਇਸਤ੍ਰੀ ਦੀ ਅਤੇ ਇਸਤ੍ਰੀ ਨੂੰ ਦੂਸਰੇ ਪੁਰਖ ਦੀ ਲੋੜ ਪੈਂਦੀ ਹੈ । ਇਸ ਦਾ ਅਸਰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸੰਤਾਨ 'ਤੇ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਏਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੁਰਿਆਈ ਖਿਲਰਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ । ਏਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਗੁਪਤ ਭੇਦਾਂ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ, ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਸੈਂਕੜੇ ਚਿੱਠੀਆਂ ਹਰ ਸਾਲ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨ ਪਿੱਛੋਂ ਸਾੜ ਦੇਣਾ ਹੀ ਮੁਨਾਸਿਬ ਸਮਝਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਕਿਸੇ ਦਾ ਪਰਦਾ ਨੰਗਾ ਨਾ ਹੋਵੇ । ਇਕ-ਇਕ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਲੂੰ-ਕੰਡੇ ਖੜੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ।

ਇਸ ਪਰਕਾਰ ਦੀਆਂ ਬੁਰਿਆਈਆਂ ਇੰਗਲਿਸਤਾਨ, ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ, ਰੂਸ, ਅਮਰੀਕਾ ਹਰ ਥਾਂ ਪਾਈਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਫ਼ਰਕ ਕੇਵਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਦੇ ਦੇਸ ਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਸਮਝ ਆ ਗਈ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਪਤੀਆਂ ਅਤੇ ਪਤਨੀਆਂ ਦੀ ਉੱਤਮ ਸਿੱਖਿਆ ਲਈ ਕਈ ਪੁਸਤਕਾਂ 'What a husband ought to know'. 'Sex and its mysteries', 'Happiness in marriage', 'Love's coming of age. "Radiant motherhood', 'Sexual questions', 'Sex in relation to society', 'Married love', 'Before I wed". "What is wrong with marriage'. 'The science of new life' ਅਤੇ 'Sexual side of Love', 'Full 24 hours'. happiness in married life ਆਦਿਕ ਲਿਖ ਕੇ ਦੇਸ ਦੇ ਗਭਰੂਆਂ ਨੂੰ ਸਿੱਧੇ ਰਾਹ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੈ।