ਸੇਖੂ ਆਖੇ ਦੁੱਲੇ ਤਾਈਂ ਸੁਣ ਲੈ ਬੀਰ ਪਿਆਰੇ ।
ਸਾਂਗ ਤੂੰ ਕਢ ਲੈ ਤਬੀਆਂ ਬਿਚੋਂ ਚੱਲ ਸੈਲ ਕਰਾਮਾ ਸਾਰੇ ।
ਸੁਣਕੇ ਬਾਤ ਦੁੱਲਾ ਸੇਖੂ ਦੀ ਦਿਲ ਦੇ ਬਿੱਚ ਬਚਿਆਰੇ ।
ਸਾਂਗ ਕਢ ਲੀ ਝੱਟ ਦੇ ਕੇ ਸ਼ੇਰ ਬਾਂਗ ਲਲਕਾਰੇ।
ਨਾਲ ਸੇਖੂ ਦੇ ਗਿਆ ਸ਼ੈਹਰ ਨੂੰ ਸ਼ੁਕਰ ਮਨੌਂਦੇ ਸਾਰੇ ।
ਚੌਕ ਚਾਨਣੀ ਦੇ ਬਿੱਚ ਦੁੱਲਾ ਖਾਂਦਾ ਖੜਾ ਹੁਲਾਰੇ ॥੩੧ ॥
ਦੁੱਲਾ ਖੜਾ ਸੀ ਚੌਕ ਮੇਂ ਇਕ ਪੰਡਤ ਪੌਂਚਿਆ ਜਾ।
ਸਬ ਖਤਰੀ ਮਹਾਜਨ ਆ ਗਏ ਲਈ ਦੁੱਲੇ ਦੀ ਸਰਨ ਤਕਾ।
ਸੁਣ ਦੁਲਿਆ ਬਾਤ ਅਖੀਰ ਦੀ ਤੂੰ ਸਾਡਾ ਦੁਖ ਬੰਡਾ।
ਤੇਰਾ ਜੱਸ ਗੌਂਦੇ ਸਬ ਦੇਸ ਮੇਂ ਤੂੰ ਭਟੀ ਰਿਹਾ ਕਹਾ।
ਸਾਨੂੰ ਤੰਗ ਕਸਾਈ ਕਰ ਰਹੇ ਦੇਣੇ ਹਾਤੇ ਬੰਦ ਕਰਾ ।
ਕਾਂ ਇੱਲਾਂ ਹੱਡ ਚੱਕ ਲਿਆਮਦੇ ਚੁਲ੍ਹੇ ਦਿਤੇ ਪਲੀਤ ਬਨਾ।
ਗਊ ਸਨਤਾਂ ਦੇ ਰਾਖੇ ਹੋਮਦੇ ਜੇਹੜੇ ਤਾਕਤ ਰਹੇ ਜਤਾ।
ਜੇੜੇ ਗਊ ਦੀ ਸੇਬਾ ਕਰ ਗਏ ਜਸ ਦੁਨੀਆਂ ਤੇ ਗਏ ਪਾ।
ਓਹ ਵਿਚ ਸੁਰਗਾਂ ਦੇ ਜਾਂਮਦੇ ਜੀਦੇ ਪੱਲੇ ਧਰਮ ਸਮਾ।
ਦੁਲਿਆ ਹਾਤਾ ਕਰ ਜਾ ਬੰਦ ਤੂੰ ਤੇਰੀ ਸਰਨ ਤਕਾਈ ਆ।
ਸੁਣ ਦੁੱਲਾ ਗੱਜੇ ਸ਼ੇਰ ਜਿਉਂ ਕਬਤਾ ਰਾਮ ਚੰਦ ਰਿਹਾ ਬਣਾ॥੩੨॥
ਦੁੱਲਾ ਸੁਣ ਕੇ ਧਰਮ ਦੀ ਬਾਤ ਕੋ ਝੱਟ ਕਰਲੇ ਨੇਤਰ ਲਾਲ।
ਦਾਰੂ ਪੀਤੀ ਰੱਜਕੇ ਦੁੱਲਾ ਮਿਤਰ ਰਲਾਏ ਨਾਲ ।
ਧਰ ਸਾਂਗ ਮੋਢੇ ਤੇ ਤੁਰ ਪਿਆ ਨਾਲੇ ਲਈ ਤਲਵਾਰ ਤੇ ਢਾਲ।
ਪੈਹਲਾਂ ਖਾਧੀ ਮਠਿਆਈ ਰੱਜ ਕੇ ਚੱਕ ਚੱਕ ਸਿਟੇ ਹੱਟੀ ਤੇ ਥਾਲ।
ਹੱਥ ਜੋੜ ਹਲਬਾਈ ਬੋਲਦੇ ਦੁਲਿਆ ਖਾ ਲੈ ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਨਾਲ ।
ਸਾਡੀ ਇਕ ਬਮਾਰੀ ਚੱਕ ਦੇ ਛੁਡਾ ਦੇ ਗਊਆਂ ਮਾਈ ਲਾਲ ।
ਬੁਚੜ ਖ਼ਾਨੇ ਦੁੱਲਾ ਜਾ ਬੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਜਿਮੇ ਹਾਥੀ ਦੀ ਚਾਲ ।
ਨੂੜੀ ਬੈਠੇ ਕਸਾਈ ਗਊਆਂ ਨੂੰ ਦੁੱਲਾ ਚੜ੍ਹਿਆ ਗਲ ਦਲਾਲ ॥੩੩॥
ਦੁੱਲਾ ਬੁਚੜਖਾਨੇ ਦੇਖਦਾ ਗਊਆਂ ਬਨ੍ਹੀਆਂ ਬੇਸ਼ੁਮਾਰ।
ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ ਜੋਸ਼ ਹੈ ਦੁੱਲੇ ਰਾਠ ਨੂੰ ਗੋਲੀ ਛੱਡੀ ਮਾਰੋ ਮਾਰ।
