ਢੇਰੀ ਲਾਤੀ ਬੁਚੜ ਮਾਰ ਕੇ ਜਿਮੇ ਬਢੇ ਜਟ ਜਮਾਰ।
ਸੱਤਰ ਮਾਰੇ ਕਸਾਈ ਰਾਠ ਨੇ ਤੋਰੇ ਕਿਆਮਤ ਪਾਪੀ ਗਮਾਰ।
ਧਰਮੀ ਜਾਂਦੇ ਭਿਸਤ ਮੇਂ ਪਾਪੀ ਜਾਂਦੇ ਨਰਕ ਮੁਜਾਰ।
ਬਾਕੀ ਰੈਂਹਦੇ ਡਰਦੇ ਭਜ ਗਏ ਘਰ ਨੂੰ ਹੋਏ ਝੱਟ ਫਰਾਰ ।
ਮਗਰੇ ਜਾਬੇ ਦੁੱਲਾ ਸੂਰਮਾ ਜੇਹੜਾ ਮਿਲਦਾ ਕਰਦਾ ਪਾਰ ।
ਦੁੱਲਾ ਬੁਚੜ ਮਹੱਲੇ ਜਾ ਬੜਿਆ ਘਰ ਬਾਰ ਲੁਟੇ ਖੂਬ ਸਮਾਰ । ੩੪॥
ਦੁੱਲੇ ਖੂਬ ਕਸਾਈ ਲੁਟ ਲਏ ਥੋਨੂੰ ਗਹਾਂ ਸੁਣਾਮਾਂ ਬਿਆਨ ।
ਗੁਤਾਂ ਨਾਲ ਉਸਤਰੇ ਮੁੰਨੀਆਂ ਕਸੈਣਾਂ ਰੋਵਣ ਤੇ ਕੁਰਲਾਣ।
ਲੁਟ ਕੇ ਦੁੱਲਾ ਤੁਰ ਪਿਆ ਬੜਿਆ ਸ਼ੈਹਰ ਮੇਂ ਆਣ।
ਜਾਂਦੇ ਦੋ ਸੁਨਿਆਰੇ ਲੁਟ ਲਏ ਮਾਇਆ ਧਰੀ ਖਚਰ ਤੇ ਲਿਆਨ।
ਦੁੱਲਾ ਲੁਟ ਕੇ ਪਿੰਡੀ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ ਕਠੇ ਹੋ ਕੇ ਸਾਰੇ ਜਾਨ।
ਦਾਰੂ ਪੀਂਦੇ ਪਿੰਡੀ ਵਿਚ ਆ ਬੜੇ ਘਰ ਆ ਕੇ ਖੁਸ਼ੀ ਮਨਾਣ ।
ਦੁੱਲਾ ਖਾੜਾ ਆਣ ਲਬਾਮਦਾ ਸਾਕੇ ਰਾਜਪੂਤਾਂ ਦੇ ਗਾਣ।
ਰਾਮ ਚੰਦਾ ਹਾਲ ਸੁਣਾ ਦੇ ਗਾਹਾਂ ਦਾ ਅਕਬਰ ਲਗਿਆ ਮਤਾ ਪਕਾਣ ॥੩੫॥
ਅਕਬਰ ਮੂਰੇ ਜਾਕੇ ਰੋਂਦੀਆਂ ਦੁੱਲਾ ਪਾ ਗਿਆ ਕਲੇਜੇ ਸੱਲ।
ਕਸੈਣਾਂ ਰੋ ਰੋ ਧਾਹਾਂ ਮਾਰਦੀਆਂ ਸਾਡੇ ਪਤੀ ਮਾਰਤੇ ਕੱਲ੍ਹ ।
ਓਨੇ ਸੱਤਰ ਕਸਾਈ ਮਾਰਤੇ ਗਏ ਕਬਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਰਲ।
ਨਾਲੇ ਗੁਤਾਂ ਸਭ ਦੀਆਂ ਮੁੰਨੀਆਂ ਘਰ ਲੁਟ ਲਏ ਨਾ ਲਾਈ ਪਲ।
ਜੂਨ ਖੋਤੀ ਦੁੱਲੇ ਰਾਠ ਨੇ ਅਸੀਂ ਤਕੀਏ ਲੈਣੇ ਮਲ ।
ਮਰ ਜਾਮਾਂਗੀਆਂ ਸਿਰ ਫੋੜ ਕੇ ਐਥੇ ਜਾਣਾ ਮੂਲ ਨਾ ਹਲ।
ਨਹੀਂ ਦੁੱਲੇ ਨੂੰ ਲਿਆ ਦੇ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ ਸਿਟ ਭੌਣ ਕੀੜਿਆਂ ਦੇ ਥਲ ।
ਦੁੱਲਾ ਹੋਬੇ ਕਤਲ ਸਾਡੇ ਸਾਹਮਣੇ ਫੇਰ ਖਾਮਾਂਗੀ ਅੰਨ ਜਾਂ ਜਲ ।
ਅਕਬਰ ਮੂਰੇ ਨਾਰਾਂ ਰੋਂਦੀਆਂ ਰਾਮ ਚੰਦਾ ਚਾੜ੍ਹ ਪਿੰਡੀ ਨੂੰ ਦਲ ॥ ੩੯ ॥
ਅਕਬਰ ਸੁਣ ਨਾਰਾਂ ਦੇ ਰੁਧਨ ਕੋ ਸਣੇ ਕਪੜੇ ਮਚਿਆ ਸਰੀਰ।
