ਲਦੀ ਮੋੜਦੀ ਦੁੱਲੇ ਨੂੰ ਰਾਮ ਚੰਦਾ ਬਿਤੇ ਅਗਲਾ ਤੋਰ ਬਿਆਨ ॥ ੩੯॥
ਲਦੀ ਦੁੱਲੇ ਨੂੰ ਜਾ ਕੇ ਘੇਰਦੀ ਬਚਾ ਮੁੜ ਪੈ ਕਲੇਜਾ ਨਾ ਸਾੜ ।
ਚੜ ਮਿਰਜ਼ਾ ਨਜ਼ਾਮ ਦੀਨ ਆ ਗਏ ਬੇਟਾ ਦੇਣਗੇ ਪਿੰਡੀ ਕੋ ਜਾੜ।
ਰਾਖੀ ਕੌਣ ਪਿੰਡੀ ਦੀ ਬਚਿਆ ਖੇਤ ਬਚਦਾ ਨਹੀਂ ਬਿਨਾ ਬਾੜ।
ਨਾਲੇ ਦੁੱਲੇ ਦੀ ਬਹੂ ਭੁਲਰ ਪਿਟਦੀ ਦਿਲ ਤੱਪਦਾ ਰਬੀ ਜਿਮੇ ਹਾੜ।
ਤੂੰ ਨਾ ਜਾ ਬਾਲਮ ਮੇਰਿਆ ਦੇਵੇ ਮਿਰਜ਼ਾ ਪਿੰਡੀ ਨੂੰ ਰਾੜ।
ਸਾਡੇ ਪੜਦੇ ਪਠਾਣ ਆ ਕੇ ਲੌਹਣਗੇ ਇਜ਼ਤ ਜਾਬੇ ਤੇ ਪੜਦੇ ਪਾੜ।
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਪਤੀ ਚੜਾਂ ਜੰਗ ਨੂੰ ਸਿਟੂ ਬੈਰੀ ਮਦਾਨ ਵਿਚ ਰਾੜ।
ਸੱਸ ਨੂੰਹ ਦਾ ਆਖਾ ਨਹੀਂ ਮੰਨਿਆ ਦੁੱਲਾ ਚਲਿਆ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਤਾੜ।
ਘੋੜਾ ਛੇੜਕੇ ਨਾਨਕੀਂ ਜਾ ਬੜਿਆ ਦੇਮਾਂ ਦੁੱਲੇ ਦਾ ਹਾਲ ਪੂਰ ਚਾੜ ॥ ੪੦ ॥
ਦੁੱਲਾ ਬੜਿਆ ਜਾ ਕੇ ਨਾਨਕੀ ਲੈ ਗਿਆ ਦੋਸਤ ਅਪਣੇ ਨਾਲ ।
ਕੱਲਾ ਮੇਰੂ ਪੋਸਤੀ ਰੈ ਗਿਆ ਹੋਰ ਅਮਲੀ ਰਹੇ ਬਹਾਲ।
ਲਿਖਾਂ ਹਾਲ ਮੈਂ ਮਿਰਜੇ ਖਾਨ ਦਾ ਫੌਜਾਂ ਸਿੱਟੀਆਂ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ ਪਾਲ ।
ਮਿਰਜਾ ਨਜਾਮ ਦੀਨ ਗਜਦੇ ਲੁਟੇ ਪਿੰਡੀ ਨੂੰ ਮੌਜ ਦੇ ਨਾਲ।
ਇਕ ਪਿੰਡੀ ਦੀ ਗੁਜਰੀ ਸੁੰਦਰੀ ਦੁਧ ਬੇਚੇ ਮੌਜਾਂ ਨਾਲ।
ਓਦੀ ਕਾਰ ਸੀ ਦੁਧ ਨਿਤ ਬੇਚਣਾ ਚਕੇ ਮਟਕੀ ਕਦਮ ਸੰਭਾਲ ।
ਇੰਦਰ ਖਾੜੇ ਦੀ ਪਰੀ ਸੁੰਦਰੀ ਚੰਦ ਚੌਦਮੀ ਤੇ ਰੂਪ ਕਮਾਲ ।
ਦੁਧ ਬੇਚਦੀ ਫੌਜ ਵਿਚ ਆ ਬੜੀ ਦੇਬੇ ਹੋਕਾ ਮੌਜ ਦੇ ਨਾਲ ।
ਜਾ ਕੇ ਮਿਰਜੇ ਦੇ ਤੰਬੂ ਵਿਚ ਜਾ ਬੜੀ ਮਿਰਜਾ ਦੇਖ ਕੇ ਹੋਇਆ ਨਿਹਾਲ ।
ਏ ਹੂਰਾਂ ਪਰੀ ਹੈ ਗੁਜਰੀ ਹੈ ਪਰੀਆਂ ਦੇ ਵਾਂਗਰ ਚਾਲ।
ਕੋਲ ਸੱਦ ਲੀ ਮਿਰਜੇ ਖਾਨ ਨੇ ਹਡੀਂ ਰਚ ਗਿਆ ਹੈ ਇਸ਼ਕ ਦਲਾਲ।
ਮਿਰਜਾ ਸੁੰਦਰੀ ਦੀ ਚਾਲ ਨੇ ਪਟਿਆ ਨੇਤਰ ਕਰਗੇ ਪਰੀ ਦੇ ਹਲਾਲ ।
ਰਾਮ ਚੰਦਾ ਪਰੀ ਨੇ ਚਾਲ ਖੇਲਣੀ ਨਮੀ ਚਲੂਗੀ ਗੁਜਰੀ ਚਾਲ ॥੪੧॥
