ਭੇਰੂ - ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਛਡ ਜਾਏਂਗੀ ?
ਚੰਦੀ - ਹਾਂ ।
ਭੇਰੂ - ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਚੰਦੀ ।
ਚੰਦੀ - ਪਰਬਤ ਵਾਂਗ ਜਿਹੜਾ ਹਰ ਵੇਲੇ ਨਦੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਹਿਕ ਨਾਲ ਲਾਈ ਰਖਦਾ ਏ - ਤੇਰਾ ਪਿਆਰ ਡਾਢਾ ਏ ।
ਭੇਰੂ - ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ।
ਚੰਦੀ - ਹਵਾ ਵਾਂਗ ਜਿਹੜੀ ਦੀਵੇ ਦੀ ਲਾਟ ਨੂੰ ਬੋਚਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਏ ।
ਭੇਰੂ - ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ।
ਚੰਦੀ - ਤੇਰਾ ਪਿਆਰ ਮੌਤ ਦਾ ਸੁਨੇਹਾ ਏ ।
ਭੇਰੂ - ਤੂੰ ਮੈਥੋਂ ਅੱਕ ਗਈ ਏਂ ?
ਚੰਦੀ - ਤੈਥੋਂ ਨਹੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੋਂ ।
ਭੇਰੂ - ਤੇਰਾ ਸਾਹ ਐਡਾ ਤੇਜ਼ ਕਿਉਂ ਵਗਦਾ ਏ ? ਕੀ ਤੂੰ ਬਹੁਤ ਸੋਚਦੀ ਰਹੀ ਏਂ ?
ਚੰਦੀ - ਮੈਨੂੰ ਛਡ ਦੇ ।
ਭੇਰੂ - ਤੈਨੂੰ ਤਾਪ ਚੜ੍ਹਿਆ ਹੋਇਆ ਏ ।
ਚੰਦੀ - ਹਾਂ ।
ਭੇਰੂ - ਬੂਹਾ ਭੀੜ ਦੇਵਾਂ ? ਹਵਾ ਤਿੱਖੀ ਵਗਣ ਲੱਗ ਪਈ ਏ । ਸੁਣਦੀ ਏਂ ? ਹਵਾ ਕਿਵੇਂ ਬਰਫ਼ ਦੇ ਰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਘਸੀਟੀ ਫਿਰਦੀ ਏ ।
ਚੰਦੀ - ਪਰ ਬਾਪੂ....? ਚਾਹ ਪੀ ਤੇ ਛੇਤੀ ਜਾ ਕੇ ਬਾਪੂ ਦਾ ਪਤਾ ਕਰ । ਉਹ ਜ਼ਰੂਰ ਰਾਹ ਵਿਚ ਕਿਤੇ ਗੁਆਚ ਗਿਆ ਹੋਵੇਗਾ ।
ਫੇਰੂ - ਚੰਦੀ, ਤੂੰ ਕਦੇ ਕਦੇ ਇਹੋ ਜਿਹੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪੈਂਦੀ ਏਂ ? ਮੈਨੂੰ ਹੌਲ ਉਠ ਖਲੋਂਦਾ ਏ । ਸੱਚੀਂ.... ਤੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗੱਲਾਂ
