ਦੇ ਸਰੀਰ ਦਾ 98 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਹਵਾ ਤੋਂ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਉਸ ਵਿੱਚ ਬਾਹਰੋਂ ਬਣੇ ਬਣਾਏ ਸਾਧਨ ਪਾਉਣ ਦੀ ਲੋੜ ਕਿਉਂ? ਹਰੇ ਪੱਤੇ ਦਿਨ ਭਰ ਖ਼ੁਰਾਕ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਹਰੇਕ ਹਰਾ ਪੱਤਾ ਖ਼ੁਰਾਕ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰਨ ਦਾ ਕਾਰਖ਼ਾਨਾ ਹੈ। ਕਿਨ੍ਹਾਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਤੋਂ ਉਹ ਖ਼ੁਰਾਕ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ ? ਉਹ ਹਵਾ ਵਿੱਚੋਂ ਕਾਰਬਨ- ਡਾਈਆਕਸਾਈਡ ਅਤੇ ਨਾਈਟਰੋਜਨ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਬਰਸਾਤ ਰਾਹੀਂ ਇਕੱਠਾ ਹੋਇਆ ਪਾਣੀ ਜੜ੍ਹਾਂ ਰਾਹੀਂ ਉਸ ਪਾਸ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸੂਰਜ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਤੋਂ ਉਰਜਾ (12.5 Kilo Calories / Square foot area/day) ਲੈ ਕੇ ਉਹ ਖ਼ੁਰਾਕ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਫ਼ਸਲ ਜਾਂ ਦਰੱਖਤ ਦਾ ਪੱਤਾ ਦਿਨ ਦੀ ਦਸ ਘੰਟੇ ਦੀ ਧੁੱਪ ਦੌਰਾਨ ਪ੍ਰਤੀ ਵਰਗ ਫੁੱਟ ਏਰੀਏ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ 4.5 ਗਰਾਮ ਖ਼ੁਰਾਕ ਤਿਆਰ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ 4.5 ਗਰਾਮ ਵਿੱਚੋਂ 1.5 ਗਰਾਮ ਦਾਣੇ ਜਾਂ 2.25 ਗਰਾਮ ਫ਼ਲ ਜਾਂ ਕੋਈ ਹੋਰ ਵਰਤੋਂ ਯੋਗ ਪੌਦੇ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸਾਨੂੰ ਮਿਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਖ਼ੁਰਾਕ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਲੋੜੀਂਦੀ ਹਵਾ, ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਸੂਰਜ ਸ਼ਕਤੀ ਪੌਦੇ ਕੁਦਰਤ ਤੋਂ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਜੋ ਬਿਲਕੁੱਲ ਮੁਫ਼ਤ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਨਾ ਤਾਂ ਬੱਦਲ ਕੋਈ ਵੀ ਬਿਲ ਭੇਜਦੇ ਹਨ, ਨਾ ਸੂਰਜ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਹਵਾ। ਸਭ ਮੁਫ਼ਤ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਬਿਲਕੁੱਲ ਹੀ ਫੋਕਟ ਵਿੱਚ। ਜਦੋਂ ਪੌਦੇ ਹਵਾ ਦੀ ਕਾਰਬਨ-ਡਾਈਆਕਸਾਈਡ ਨੂੰ ਵਰਤਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਹ ਕਿਸੇ ਖੇਤੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੀ ਦੱਸੀ ਤਕਨੀਕ ਨਹੀਂ ਵਰਤਦੇ। ਮੌਨਸੂਨ ਦੇ ਬੱਦਲ ਜਦੋਂ ਵਰਸਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਹ ਖੇਤੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦਾ ਦੱਸਿਆ ਵਿਗਿਆਨ ਨਹੀਂ ਵਰਤਦੇ। ਪੱਤੇ ਜਦੋਂ ਸੂਰਜ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਖ਼ੁਰਾਕ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਖੇਤੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੀ ਦੱਸੀ ਵਿਧੀ ਨਹੀਂ ਵਰਤਦੇ। ਬਾਕੀ ਰਹਿੰਦਾ 1.5-2.0 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਖਣਿਜ ਪਦਾਰਥ ਉਹ ਧਰਤੀ ਤੋਂ ਲੈਂਦੇ ਹਨ; ਉਸ ਧਰਤੀ ਤੋਂ ਜੋ ਪੂਰਨ-ਪਾਲਣਹਾਰ ਹੈ, ਜੋ ਕਿਸੇ ਖੇਤੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੀ ਮੁਥਾਜ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਜੇਕਰ ਇਹ ਵਿਗਿਆਨਕ ਸੱਚ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਲਹਿ-ਲਹਾਉਂਦੀ ਫ਼ਸਲ ਵਿੱਚ ਕਿਥੇ ਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਤਾਰਣਹਾਰ ਖੇਤੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ ਵਾਲੇ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਾਧਨ। ਕੀ ਲੋੜ ਹੈ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਜਾਂ ਉਸ ਤੋਂ ਮਿਲਣ ਵਾਲੀਆਂ ਸਬ-ਸਿਡੀਆਂ ਦੀ ਭੀਖ ਦੀ? ਕੀ ਲੋੜ ਹੈ ਤੁਹਾਡੇ ਖੇਤੀ