ਸਿਫਤ
ਹਾਸੇ, ਨੀਂਦ ਤੇ ਚੈਨ ਸਭ ਕੁਝ,
ਓਹਦੇ ਹਾਸੇ ਲੁੱਟ ਕੇ ਲੈ ਜਾਂਦੇ।
ਤੱਕਣ ਵਾਲੇ ਝਾਕਾ ਹੁਸਨ ਦਾ,
ਤੱਕਦੇ ਤੱਕਦੇ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ।
ਬੋਲ ਨੇ ਓਹਦੇ ਮਾਖਿਓਂ ਮਿੱਠੇ,
ਵਿੱਚ ਹਵਾਵਾਂ ਸੁਗੰਧ ਰੁਲਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਹਾਸੇ, ਹੁਸਨ ਤੇ ਨੂਰ ਅੱਲ੍ਹੜ ਦਾ,
ਕਾਇਨਾਤ ਨੂੰ ਜੱਫ਼ੀਆਂ ਪਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਤਿੱਖੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਤੇਜ਼ ਕਟਾਰਾਂ,
ਕੁੱਲ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਚੀਰਦੀਆਂ।
ਕੀਕਣ ਸਿਫ਼ਤ ਸੁਣਾਵਾਂ ਲੋਕੋ,
ਸਿਆਲਾਂ ਵਾਲੀ ਹੀਰ ਦੀਆਂ।
