ਮਾਪਿਆਂ ਦੇ ਘਰ ਅਸੀਂ, ਪੁਤਾਂ ਵਾਂਗੂ ਪਲੀਆਂ।
ਅਮੜੀ ਦਾ ਘਰ ਛਡ, ਸਹੁਰਿਆਂ ਨੂੰ ਚੱਲੀਆਂ ।
ਰੋਂਦੇ ਨੇ ਬਨੇਰੇ ਨਾਲੇ ਕੋਠੇ ਅਤੇ ਗਲੀਆਂ।
ਓਪਰਿਆਂ ਦੇ ਵੱਸ ਪੈਣਾ, ਹਾਇ ਰੀਤਾਂ ਨੇ ਅਵੱਲੀਆਂ।
ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ, ਬਲਾਈਆਂ ਗਿੱਧਾ ਪਾਉਣ ਨੂੰ ।
ਆ ਕੇ ਝੜੀਆਂ ਲਗਾਵੇ, ਮੈਂ ਸੁਨੇਹਾ ਭੇਜਿਆ ਸੌਣ ਨੂੰ ।
ਅੱਜ ਮੇਰੇ ਬਾਪ ਦੇ ਜੁਆਈ, ਘਰ ਆਉਣ ਨੀ ।
ਚਿੜੀਆਂ ਦੇ ਵਾਂਗ ਤਾਂ, ਉਡਾਰੀ ਧੀਆਂ ਲਾਉਣ ਨੀ ।
ਜੋਬਨ ਦਾ ਹੜ ਆਇਆ ਅੜੀਓ, ਕੌਣ ਹੜਾਂ ਨੂੰ ਦਬੇ ।
ਮੇਰੇ ਹਾਣ ਦੀਆਂ ਜੋ ਕੁੜੀਆਂ, ਤੁਰ ਗਈਆਂ ਸਹੁਰੇ ਸਭੇ ।
ਸਬਰ ਉਮੀਦਾਂ ਵਾਲੇ ਨੀ ਹੁਣ, ਨਾਲ ਉਡੀਕਾਂ ਹਭੇ ।
ਹਾਏ ਨੀ ਮੇਰੇ ਹਾਣ ਦੀਓ, ਬਾਬਲ ਨੂੰ ਵਰ ਨਾ ਲੱਭੇ।
