ਅਫਸਰ ਛੜਾ ਸਟੈਨੇ ਸੋਹਣੀ, ਟੱਲੀਆਂ ਮਾਰ ਬੁਲਾਵੇ ।
ਚਿਠੀਆਂ ਲਿਖਣੀਆਂ ਕਾਪੀ ਚੁਕ ਲਿਆ, ਕਰ ਸੰਨਤ ਸਮਝਾਵੇ ।
ਇਸ਼ਕ ਅਵੱਲਾ ਤਣ ਕੇ ਤਾਣਾ, ਤੰਦ ਪਿਆਰ ਦੀ ਪਾਵੇ।
ਡਰਦੀ ਅਫਸਰ ਤੋਂ ਉਹ ਦਫਤਰ ਨਾ ਜਾਵੇ ।
ਧਾਵੇ ਧਾਵੇ ਧਾਵੇ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਹਾਥੀ ਤੇ, ਲਮਢੀਂਗ ਬੰਦੂਕ ਚਲਾਵੇ ।
ਬਕਰੀ ਦਾ ਢਿਡ ਫੁਟ ਗਿਆ, ਮੇਰੀ ਹਾਸੀ ਨਿਕਲਦੀ ਜਾਵੇ ।
ਇਕ ਪਿੰਡ ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ, ਜਿਥੇ ਗਧਾ ਜਾਂਘੀਆ ਪਾਵੇ ।
ਅਗੇ ਜਾ ਕੇ ਕੀ ਦੇਖਿਆ ? ਖੜਾ ਘੋਗੜ ਘੋਲ ਕਰਾਵੇ।
ਇਕ ਗਲ ਹੋਰ ਸੁਣੀ, ਜਿਥੇ ਕੀੜੀ ਸੁਰਮਾ ਖਾਵੇ ।
ਕਾਟੋ ਟਾਹਲੀ ਤੇ ਯਾਰ ਬਹਿ ਕੇ ਬੀਨ ਵਜਾਵੇ ।
ਅਗੇ ਜਾ ਕੇ ਕੀ ਦੇਖਿਆ ? ਚੂਹੀ ਰੇਲ ਨੂੰ ਘੜੀਸੀ ਜਾਵੇ ।
ਤੁਰਦੀ ਬੁਲਬੁਲ ਦੀ, ਸਿਫਤ ਕਰੀ ਨਾ ਜਾਵੇ ।
ਹਲਦੀ ਹਲਦੀ ਜਮਦੂਤ ਆ ਉਤਰੇ, ਯਾਰੋ ਉਡ ਗਈ ਕੋਧਰੀ ਡਰਦੀ ।
ਕਬੂਤਰਾਂ ਨੇ ਗਲ ਮਥ ਲਈ, ਨਾਲੇ ਤੋਤਿਆਂ ਨੇ ਪਾਈ ਅਰਜ਼ੀ ।
ਘੋਗੜ ਚਤਰ ਬਣਿਆ, ਜੇਹੜਾ ਖਬਰ ਨਾ ਜਾਣੇ ਘਰ ਦੀ ।
ਉਠ ਘੋੜੇ ਕੀ ਗਿਣਨੇ, ਗਊ ਲਗਦੀ ਸੋਹਣੀ ਚਰਦੀ ।
ਜੂੰ ਨੂੰ ਇਸ਼ਕ ਪਿਆ, ਸਭ ਦੇ ਪਿੰਡੇ ਤੇ ਚੜ੍ਹਦੀ।
ਸਿਰ ਦਾ ਸਾਫਾ ਲੈ ਲੈ ਮਧਰੀਏ, ਕੁੜਤੀ ਸਿਵਾ ਲੈ ਗਲ ਦੀ।
ਝਾਂਜਰ ਮਧਰ ਦੀ ਬਹਿ ਜਾ ਬਹਿ ਜਾ ਕਰਦੀ ।
