ਬਚਪਨ ਦੇ ਵਿਚ ਉਠ ਗਿਆ ਸਿਰ ਤੋਂ ਪਿਓ ਦਾ ਠੰਡਾ ਸਾਇਆ।
ਨਾਨਾ ਸਾਡਾ ਚੁੱਕ ਕੇ ਗੋਦੀ, ਲੈ ਕੇ ਨਾਨਕੀਂ ਆਇਆ ।
ਪੰਜਵੇਂ ਸਾਲ ਵਿਚ ਸੁਰਤ ਸੰਭਲ ਗਈ, ਪੜ੍ਹਨ ਸਕੂਲੇ ਪਾਇਆ।
ਸਾਲ ਪੰਦਰਵਾਂ ਚੜ੍ਹਿਆ ਦਾਸ ਨੂੰ, ਚਿੱਤ ਭੰਗੜੇ ਨੂੰ ਲਾਇਆ ।
ਭੰਗੜੇ ਦੇ ਵਿਚ ਪੈਣ ਬੋਲੀਆਂ, ਰਾਮ ਉਸਤਾਦ ਧਿਆਇਆ।
ਬੋਲੀ ਜੋੜਨ ਦਾ, ਸੌਂਕ ਸਕੂਲੋਂ ਲਾਇਆ ।
-----
ਸ਼ੱਕ ਲਿਖਣੇ ਦਾ ਅੱਜ ਅਸਾਂ ਨੂੰ, ਬਹਿ ਗਏ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਧਿਆ ਕੇ ।
ਲਿਖ ਲਿਖ ਜੇਕਰ ਮੈਂ ਥੱਕ ਜਾਵਾਂ, ਫੇਰ ਦੇਖਦਾ ਗਾ ਕੇ।
ਨਵਾਂ ਜ਼ਮਾਨਾ ਨਵੀਆਂ ਬੋਲੀਆਂ, ਬਹਿ ਗਿਆ ਚਸਕਾ ਲਾ ਕੇ ।
ਹੁਣ ਸਰਪੰਚਾ ਤੂੰ, ਬੋਲੀ ਨਵੀਂ ਰਚਾ ਦੇ ।
-----
ਅਲਫ ਅੱਲਾ ਦਾ ਨਾਮ ਧਿਆ ਕੇ, ਗਾਫ਼ ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਧਿਆਵਾਂ।
ਬੋਲੀ ਜੇਕਰ ਜੋੜਨ ਬੈਠਾਂ, ਪੰਜੇ ਪੀਰ ਮਨਾਵਾਂ ।
ਲਿਖ ਲਿਖ ਬੋਲੀਆਂ ਕਾਗਜ਼ ਭਰ ਕੇ, ਫੇਰ ਕਿਤਾਬ ਬਣਾਵਾਂ ।
ਬੋਲੀ ਰਚਣੇ ਦੀ, ਵਿਥਿਆ ਆਪ ਸੁਣਾਵਾਂ।
