ਵੀਰ-
ਹੱਸ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਆਪ ਦਾ ਵੀਰ ਛੋਟਾ:
ਦੱਸੋ ਭੈਣ ਜੀ ਮੁਝ ਨੂੰ ਹੁਕਮ ਦੇਵੋ ।
ਔਗੁਣ ਓਸ ਦੇ ਤੁਸਾਂ ਵਿਸਾਰ ਦਿੱਤੇ.
ਮੈਨੂੰ ਕੋਸਦੇ ਹੋ, ਚੰਗਾ ਕੋਸ ਲੇਵੋ ।
ਉਸਦੀ ਧੌੜ ਹੰਕਾਰਦੀ, ਮ:ਨ ਗਿਚੀ,
ਰਹੇ ਆਕੜੀ, ਤੁਸੀਂ ਨਾ ਮੂਲ ਖੇਹੋ।
ਦੱਸੋ ਕਰਾਂ ਕੀ ! ਆਰਤੀ ਰੋਜ਼ ਲਾਹਾਂ,
ਆਖੋ ਆਪ ਕੀ ? 'ਨਾਰ ਨੂੰ ਨਿਤ ਸੇਵੋ ? ੧੪੪ ।
ਭੈਣ–
ਜੀਭ ਛਾਲਿਆਂ ਨਾਲ ਉਹ ਵਿੱਝ ਜਾਵੇ,
ਜਿਹੜੀ ਧਰਮ ਤੋਂ ਉਲਟਵੀਂ ਗੱਲ ਦੱਸੇ ।
ਤੀਮੀ ਪਤੀ ਦੀ ਦਾਸ ਹੋ ਪ੍ਰੇਮ ਵਰਤੇ.
ਸਦਾ ਓਸਦੀ ਆਗਿਆ ਵਿਚ ਵੱਸੇ।
ਪਤੀ ਹੋਇ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਉਸ ਕਰੇ ਰਾਖੀ,
ਦੋਹਾਂ ਵਿਚ ਪਰੇਮ ਦੀ ਜੋਤਿ ਲੱਸੇ ।
ਦੋਵੇਂ ਜੋਤਿ ਇਕ ਹੋਇਕੋ ਇਕ ਵਰਤਨ,
ਦੂਈ ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਤੋਂ ਉੱਠ ਨੱਸੇ ।੧੪੫ ।
ਤੁਸੀਂ ਵੀਰ ਜੀ ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰੋ ਕੋਈ,
ਗਲ ਰਤਾ ਅਯੋਗ ਨਾ ਆਖਦੀ ਹਾਂ ।
ਭਾਬੀ ਤਈਂ ਮੈਂ ਕੋਸਿਆ ਆਪ ਜਾਕੇ,
ਪਰਦਾ ਰਤੀ ਨਾ ਆਪ ਤੋਂ ਰਖਦੀ ਹਾਂ ।
ਭੁੱਲ ਮੰਨ ਉਸ ਲਈ ਹੈ ਆਪ ਆਪਣੀ,
ਖਿਮਾਂ ਮੰਗਦੀ ਦਿਲੋਂ ਮੈਂ ਲਾਖਦੀ ਹਾਂ ।
ਸਚੇ ਦਿਲੋਂ ਪਛ ਤਾਂਵਦੀ ਭੁੱਲ ਉੱਤੇ,
ਗਲ ਆਖਦੀ ਸਚ ਸੈਂ ਸਾਖ ਦੀ ਹਾਂ ।੧੪੬ ।
