ਦੇਸ਼ ਦਰਦ

੧. ਦਿਲ ਦਰਯਾ ਵਿਚ, ਸੋਚ ਬੁਲਬੁਲੇ,

ਉਠ ਉਠ ਕੇ ਬਹਿ ਜਾਂਦੇ ਨੇਂ,

ਦੇਸ਼-ਦਰਦ ਦੇ ਸੁਪਨ-ਮੁਨਾਰੇ

ਉਸਰ ਉਸਰ ਢਹਿ ਜਾਂਦੇ ਨੇਂ ।

ਫਰਜ਼, ਸਚਾਈ, ਅਕਲ, ਦਲੇਰੀ,

ਰੋਜ਼ ਹਲੂਣੇ ਦੇਂਦੇ ਨੇਂ,

ਪਰ, ਪਰ-ਵਸ ਦੇ ਸਭ ਮਨਸੂਬੇ

ਬਣੇ ਬਣੇ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਨੇਂ ।

ਪਰ ਭੀ ਹਨ, ਪਹੁੰਚੇ ਭੀ ਹਨ,

ਹਿੰਮਤ ਭੀ ਹੈ, ਆਸ਼ਾ ਭੀ ਹੈ,

ਦਿਲ ਭੀ ਹੈ, ਪੀੜਾਂ ਭੀ ਹਨ,

ਫਰਯਾਦਾਂ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਭੀ ਹੈ ।

ਉੱਡਣ ਨੂੰ ਤੱਯਾਰ ਭੀ ਹਾਂ,  

ਆਕਾਸ਼ ਭੀ ਪਿਆ ਬੁਲਾਂਦਾ ਹੈ,

ਪਰ ਪਿੰਜਰੇ ਦੀ ਖਿੜਕੀ 'ਚੋਂ

ਇਕ ਤੀਲੀ ਕਢਣੀ ਬਾਕੀ ਹੈ ।