ਖੜਖੜਾਹਟ ਸੁਣਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤੋ, ਇਹ ਨਾ ਭੁਲੋ ਕਿ ਇਹ ਉਦੋਂ ਹੀ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਟਾਹਣੀ ਨਾਲੋਂ ਟੁੱਟਦੇ ਹਨ।
"ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸ ਸਰਬ-ਸ਼ਕਤੀਮਾਨ ਪਰਮਾਤਮਾ ਬਾਰੇ ਹੋਰ ਸੁਆਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਮਨ੍ਹਾ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਸਭ ਕੁਝ ਹੈ, ਪਰ ਹਾਂ ਤੁਸੀ ਗੱਲ ਕਰੋ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਬਾਰੇ। ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਬਾਰੇ, ਗੁਆਂਢੀ ਦੀ ਗੁਆਂਢੀ ਬਾਰੇ ਤੇ ਦੇਵਤੇ ਦੀ ਦੇਵਤੇ ਬਾਰੇ।
"ਤੁਸੀ ਦੱਸੋ ਜਦੋਂ ਮਾਦਾ ਪੰਛੀ ਆਕਾਸ਼ ਵਲ ਉਡਾਰੀ ਮਾਰ ਕੇ ਦੂਰ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਆਲ੍ਹਣੇ ਵਿਚ ਪਏ ਬੋਟ ਨੂੰ ਕੌਣ ਚੋਗਾ ਦੇਂਦਾ ਹੈ ? ਕੀ ਬਾਗ਼ ਵਿਚ ਉਗਿਆ ਫੁੱਲ ਉਦੋਂ ਤਕ ਆਪਣੇ ਬੀਜ ਦੂਰ ਦੂਰ ਤਕ ਖਿਲਾਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਦ ਤਕ ਮਧੂਮੱਖੀ ਇਕ ਫੁੱਲ ਤੋਂ ਦੂਸਰੇ ਉੱਤੇ ਜਾ ਕੇ ਨਹੀਂ ਬੈਠਦੀ ?
"ਇਹ ਤਾਂ ਹੀ ਸੰਭਵ ਹੈ ਜੇ ਤੁਸੀ ਆਪਣਾ ਆਪਾ ਸੀਮਤ ਸ੍ਵੈ ਵਿਚ ਜਜ਼ਬ ਕਰ ਦਿਓ ਅਤੇ ਉਚਾਈਆਂ ਵਿਚ ਉਸ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰੋ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਤੁਸੀ ਪਰਮਾਤਮਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ। ਕੀ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਆਪੇ ਵਿੱਚੋਂ ਆਪਣੇ ਰਾਹ ਤਲਾਸ਼ ਕਰ ਲਵੋਗੇ; ਕੀ ਤੁਸੀ ਥੋੜ੍ਹੇ ਜਿਹੇ ਵੀ ਆਲਸੀ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੀਆਂ ਪਗਡੰਡੀਆਂ ਆਪ ਬਣਾ ਲਵੋਗੇ ?
"ਮੇਰੇ ਮਲਾਹੋ ਤੇ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤੋ, ਸਿਆਣਪ ਇਸੇ ਵਿਚ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਪਰਮਾਤਮਾ ਬਾਰੇ ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ ਗੱਲ ਕਰੋ, ਜੋ ਸਾਡੀ ਸਮਝ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੈ। ਤੁਸੀ ਗੱਲ ਕਰੋ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਬਾਰੇ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਅਸੀ ਸਮਝ ਸਕੀਏ। ਫਿਰ ਵੀ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਏਨੀ ਕੁ ਜਾਣਕਾਰੀ ਜ਼ਰੂਰ ਦੇਣੀ ਚਾਹਾਂਗਾ ਕਿ ਅਸੀ ਉਸ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਸਾਹ ਤੇ ਮਹਿਕ ਹਾਂ, ਜਿੰਦ-ਜਾਨ ਹਾਂ। ਪੱਤੇ ਵਿਚ, ਫੁੱਲ ਵਿਚ ਤੇ ਇਥੋਂ ਤਕ ਕਿ ਫਲ ਵਿੱਚੋਂ ਵੀ ਸਾਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।"
