ਨਿਵਾਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜਿਥੇ ਗਿਆਨ ਇਕੱਠਾ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਤੇ ਖੂਬਸੂਰਤੀ ਉਸਨੂੰ ਸਦਾ ਖਿੱਚ ਪਾਉਂਦੀ ਰਹੀ ਅਤੇ ਜਿਥੋਂ ਦੀ ਆਵਾਜ ਸੁਨਣ ਲਈ ਉਹ ਤਰਸਦਾ ਰਿਹਾ।
"ਇਸ ਧਰਤੀ ਉਤੇ ਉਸਦਾ ਜੀਵਨ ਨਿਰੰਤਰ ਮਹਾਨ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਸੀ। ਇਹ ਜੀਵਨ ਨਿਰੰਤਰ ਵਿਚਾਰ ਦਾ ਜੀਵਨ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਮਾਲਕ ਆਰਾਮ ਨੂੰ ਭੁੱਲਕੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਕੰਮ ਵਿਚ ਹੀ ਰੁਝਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਕੰਮ ਨਾਲ ਮੋਹ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਪਿਆਰ ਦੀ ਪ੍ਰੀਭਾਸ਼ਾ ਕਿਹਾ।
"ਉਸਦੀ ਪਿਆਸੀ ਰੂਹ ਨੂੰ ਸਜਗਤਾ ਦੀ ਗੋਦ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕਿਧਰੇ ਚੈਨ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮਿਲ ਸਕਦਾ। ਉਸਦਾ ਹਮਦਰਦ ਦਿਲ ਦਇਆ ਭਾਵਨਾ ਤੇ ਉਤਸ਼ਾਹ ਨਾਲ ਉਮੜਦਾ ਸੀ।
"ਨਿਰਾਲਾ ਜੀਵਨ ਜੀਵਿਆ, ਉਸਨੇ ਇਸ ਧਰਤੀ ਉਤੇ
"ਉਹ ਗਿਆਨ ਦਾ ਸੋਮਾ ਸੀ ਜੋ ਸਦੀਵਤਾ ਦੀ ਛਾਤੀ ਵਿਚੋਂ ਫੁੱਟਿਆ, ਜੋ ਇਕ ਸਿਆਣਪ ਦੀ ਪਵਿਤਰ ਨਦੀ ਵਾਂਗ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੇ ਮਨ ਨੂੰ ਸਿੰਜਦੀ ਤੇ ਤਰੋਤਾਜਾ ਕਰਦੀ ਹੈ।
"ਹੁਣ ਉਹ ਦਰਿਆ ਅਨੰਤ ਜੀਵਨ ਦੇ ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਤਕ ਪੁੱਜ ਗਿਆ ਹੈ। ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਛੜੀ ਆਤਮਾ ਲਈ ਨਾ ਵਿਰਲਾਪ ਕਰੇ ਤੇ ਨਾ ਹੰਝੂ ਵਹਾਏ।
"ਯਾਦ ਰਹੇ ਕੇਵਲ ਉਹ, ਜੋ ਜੀਵਨ ਦੇ ਪਵਿਤਰ ਮੰਦਰ ਸਾਹਵੇਂ ਖੜ੍ਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਜਿਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੱਥੇ ਦੇ ਪਸੀਨੇ ਦੀ ਇਕ ਬੂੰਦ ਨਾਲ ਵੀ ਧਰਤੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਫੁਲਿਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਉਹ ਅੰਤਮ ਸਮੇਂ ਹੰਝੂਆਂ ਤੇ ਵਿਰਲਾਪ ਦੇ ਹੱਕਦਾਰ ਹਨ।
"ਪਰ ਜਿਥੋਂ ਤਕ ਮਾਲਕ ਦਾ ਸਬੰਧ ਹੈ- ਕੀ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਜੀਵਨ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੀ ਭਲਾਈ ਲਈ ਮਿਹਨਤ ਕਰਦੇ ਨਹੀਂ ਬਿਤਾਇਆ? ਕੀ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਚੋਂ ਕੋਈ ਅਜਿਹਾ ਹੈ ਜਿਸਨੇ ਉਸਦੀ
