ਪਹਿਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਇਹ ਉਹ ਪਲ ਹੈ ਜੋ ਜੀਵਨ ਦੇ ਨਸ਼ੇ ਨੂੰ ਚੇਤਨੰਤਾ ਤੋਂ ਅੱਡ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪਹਿਲੀ ਲਾਟ ਹੈ ਜੋ ਦਿਲ ਦੀ ਅੰਦਰੂਨੀ ਸਲਤਨਤ ਨੂੰ ਰੌਸ਼ਨ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਪਹਿਲੀ ਜਾਦੂਈ ਸੁਰ ਹੈ ਜੋ ਦਿਲ ਦੀ ਚਾਂਦੀ ਰੰਗੀ ਤਾਰ ਉਤੇ ਵਜਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਉਹ ਸੂਖਮ ਪਲ ਹੈ ਜੋ ਰੂਹ ਸਾਹਵੇਂ ਸਮੇਂ ਦੀ ਗਾਥਾ ਖੋਹਲਦਾ ਅਤੇ ਅੱਖਾਂ ਸਾਹਵੇਂ ਰਾਤ ਦੇ ਕਾਰਜਾਂ ਅਤੇ ਅੰਤਰਾਤਮਾ ਦੇ ਕਰਮਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਸਦੀਵਤਾ ਦੇ ਭੇਦ ਖੋਹਲਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਉਹ ਬੀਜ ਹੈ ਜੋ ਪਿਆਰ ਦੀ ਦੇਵੀ 'ਇਸ਼ਤਰ' ਰਾਹੀਂ ਸੁਟਿਆ ਗਿਆ, ਪਿਆਰ ਦੇ ਖੇਤ ਵਿਚ ਪ੍ਰੇਮਿਕਾ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਰਾਹੀਂ ਬੀਜਿਆ ਗਿਆ, ਪਿਆਰ ਰਾਹੀਂ ਪਾਲਿਆ ਪੋਸਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਰੂਹ ਰਾਹੀਂ ਕਟਿਆ ਗਿਆ।

ਪ੍ਰੀਤਮਾ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਝਲਕ ਉਸ ਆਤਮਾ ਵਾਂਗ ਹੈ ਜੋ ਪ੍ਰਾਣੀਆਂ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਉਤੇ ਘੁੰਮਦੀ ਧਰਤੀ ਅਤੇ ਆਕਾਸ਼ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦੇਂਦੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਮਾਲਕ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਇਹ ਨਿਕਲਿਆ, "ਇਹਨੂੰ ਇੰਜ ਹੀ ਰਹਿਣ ਦਿਓ।“

 

ਪਹਿਲਾ ਚੁੰਮਣ

ਇਹ ਪਿਆਲੇ ਵਿਚੋਂ ਪੀਤਾ ਪਹਿਲਾਂ ਘੁੱਟ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਪਿਆਰ ਦੀ ਦੇਵੀ ਨੇ ਜੀਵਨ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਾਹੀਂ ਭਰਿਆ। ਇਹ ਸ਼ੰਕਾ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੂੰ ਵੰਡਣ ਵਾਲੀ ਰੇਖਾ ਹੈ, ਸ਼ੰਕਾ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਂਦੀ ਅਤੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਗਮਗੀਨ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅੰਤਰੀਵ ਸ੍ਵੈ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਮਾਲਾਮਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਜੀਵਨ ਦੇ ਗੀਤ ਦਾ ਆਰੰਭ ਅਤੇ ਆਦਰਸ਼ ਆਦਮੀ ਦੇ ਨਾਟਕ ਦਾ ਪਹਿਲਾਂ ਐਕਟ ਹੈ। ਇਹ ਬੰਧਨ ਹੈ ਜੋ ਬੀਤੇ ਦੀ ਅਲੌਕਿਕਤਾ ਨੂੰ ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਚਮਕ ਦਮਕ ਨਾਲ ਜੋੜਦਾ ਹੈ,