ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦਾ ਦਰਦੀ ਹੋ ਨਿਬੜਿਆ। ਇਸ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਉਮਰੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਨਾਲ ਅਮਰੀਕਾ ਆ ਗਿਆ ਅਤੇ 1903 ਵਿਚ ਪੱਕੇ ਤੌਰ ਤੇ ਇਥੇ ਆ ਵਸਿਆ। ਉਪਰੰਤ ਚਿਤਰਕਾਰੀ ਦੀ ਸਿਖਿਆ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਲਈ ਪੈਰਿਸ ਪੰਜ ਸਾਲ ਰਿਹਾ ਉਦੋਂ ਤਕ ਉਸਨੇ ਅਰਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਚ ਲਿਖਣਾ ਵੀ ਆਰੰਭ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਅਤੇ 1916 ਵਿਚ ਅੰਗੇਰਜ਼ੀ ਵਿਚ। ਉਸਦੀ ਸੰਸਾਰ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਰਚਨਾ 'ਦਾ ਪ੍ਰੋਫੈਟ' 1923 ਵਿਚ ਛਪੀ ਇਸ(The Spirit Rebellious) ਪੁਸਤਕ ਨੇ ਤਾਂ ਧਾਰਮਿਕ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਤਹਿਲਕਾ ਮਚਾ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਖ਼ਲੀਲ ਨੂੰ ਧਰਮ ਵਿਚੋਂ ਛੇਕਿਆ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ:

ਉਹ ਚਰਚ ਜਾਣ ਦਾ ਪਾਬੰਦ ਨਹੀਂ ਸੀ:

ਉਸਨੇ ਧਾਰਮਿਕ ਕੁਰੀਤੀਆਂ ਅਤੇ ਪਾਦਰੀਆਂ ਦੇ ਭਰਿਸ਼ਟ ਜੀਵਨ ਤੇ ਰਹਿਣ ਸਹਿਣ ਦੇ ਪਾਜ ਨੂੰ ਉਘਾੜਿਆ ਸੀ;

ਉਹ ਇਸਤਰੀਆਂ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਲਿਖਦਾ ਸੀ; (ਸ਼ਾਇਦ ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕਾਂ ਵਿਚ ਮਰਦਾਂ ਨਾਲੋਂ ਇਸਤਰੀਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਧ ਸੀ)

ਉਹ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਸਮਾਜ ਦਾ ਸਰੋਤ ਮੰਨਦਾ ਸੀ;

ਉਸਨੇ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੇ ਦੁੱਖ ਦਰਦ ਨੂੰ ਖੁਲ੍ਹ ਕੇ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ; ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਨਿੱਜੀ ਦਰਦ ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਦਾ ਸਮੁੱਚੀ ਮਾਨਵਤਾ ਦਾ ਦਰਦ ਬਣਿਆ; (ਟੁੱਟੇ ਖੰਭ)

ਉਹ ਈਸਾ ਨੂੰ ਖ਼ੁਦਾ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਮਾਨਵ ਜਾਇਆ ਮਨੁੱਖ ਮੰਨਦਾ ਸੀ। (ਜੀਸਸ ਦਾ ਸਨ ਆਫ਼ ਮੈਨ)

ਪਰ ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗਲ ਹੈ ਕਿ ਲੇਬਨਾਨ ਦੇ ਇਸ ਮਹਾਨ ਸਾਹਿਤਕਾਰ/ਚਿਤਰਕਾਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਕੋਈ ਮਾਨਤਾ ਨਾ ਮਿਲੀ ਸਗੋਂ