ਅਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਜਾਨੀ ਦੁਸ਼ਮਨ ਹੋਈਏ। ਹੁਣ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਅਲਵਿਦਾ ਕਹਿ ਰਹੇ ਹਾਂ ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸਾਡੇ ਵਿਚੋਂ ਕੌਣ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਕ੍ਰੋਧ ਤੋਂ ਬਚੇਗਾ। ਅਸੀਂ ਜਿਥੇ ਵੀ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ ਮੌਤ ਸਾਡਾ ਪਿਛਾ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਹੁਣ ਪਹਾੜ ਦੀ ਚੋਟੀ ਦੇ ਪਿੱਛੋਂ ਸੂਰਜ ਉੱਚਾ ਉਠਿਆ ਅਤੇ ਸੁਨਹਿਰੀ ਕਿਰਨਾਂ ਨਾਲ ਟਾਹਣੀਆਂ ਦੀਆਂ ਕਰੂੰਬਲਾਂ ਨੂੰ ਰੁਸ਼ਨਾਉਣ ਲਗਾ। ਮੈਂ ਇਸ ਖੂਬਸੂਰਤੀ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੁਛਿਆ, "ਮਨੁੱਖ ਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਤਬਾਹ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਪ੍ਰਕ੍ਰਿਤੀ ਨੇ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ ਹੈ।"
