ਬਗ਼ੀਚਾ' ਤੇ 'ਪੈਗ਼ੰਬਰ ਦੀ ਮੌਤ' ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਕਾਫ਼ੀ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਛਪੀਆਂ ਸਨ। ਜਦੋਂ ਜਿਬਰਾਨ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋਈ (1931 ਵਿਚ) ਤਾਂ ਉਹ 'ਪੈਗ਼ੰਬਰ ਦਾ ਬਗੀਚਾ' ਪੁਸਤਕ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਅਮਰੀਕੀ ਲੇਖਿਕਾ ਬਾਰਬਰਾ ਯੰਗ ਨੇ ਸੰਪੂਰਨ ਕਰ ਕੇ ਛਪਵਾਇਆ ਸੀ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤ੍ਰੈਲੜੀ ਦੀ ਆਖ਼ਰੀ ਪੁਸਤਕ 'ਪੈਗ਼ੰਬਰ ਦੀ ਮੌਤ' ਨੂੰ ਇਕ ਹੋਰ ਅਮਰੀਕੀ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਜੇਸਨ ਲੀਨ ਨੇ 1979 ਵਿਚ ਇਕ ਸਾਖੀ (ਸਾਕਸ਼ੀ) ਵਜੋਂ ਲਿਖ ਕੇ ਛਪਵਾਇਆ ਸੀ।

ਆਪਣੇ ਇਸ ਵਿਸਮਾਦੀ ਅਨੁਭਵ ਬਾਰੇ ਜੇਸਨ ਲੀਨ ਪੁਸਤਕ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਵਿਚ ਲਿਖਦਾ ਹੈ ਕਿ 6 ਜਨਵਰੀ 1973 ਨੂੰ ਤੜਕੇ ਸਵੇਰੇ ਅਰਬੀ ਪੁਜਾਰਿਨ ਅਲ ਮਿਤਰਾ ਇਕ ਰੰਗਹੀਣ, ਤਰਲ ਤੇ ਆਕਾਸ਼ੀ ਰੂਪ ਵਿਚ ਉਸ ਦੇ ਪੜ੍ਹਨ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਈ, ਅਲ- ਮੁਸਤਫ਼ਾ (ਪੈਗ਼ੰਬਰ) ਦੇ ਬੁੱਧਤਵ ਤੇ ਸੁਨੇਹਿਆਂ ਦੀ ਅਮਰ ਕਥਾ ਸੁਣਾਉਣ ਲਈ, ਤਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਮੌਨ ਨਗਮਿਆਂ ਨੂੰ ਸੁਣ ਸਕੀਏ। ਇਹ ਅਲ ਮੁਸਤਫ਼ਾ ਦੀ ਵਾਪਸੀ ਦੀ ਇਕ ਮੌਨ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਅਲ ਮਿਤਰਾ ਦਾ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰੇ ਅਲ ਮੁਸਤਫ਼ਾ ਲਈ ਇਕ ਤੋਹਫ਼ਾ ਵੀ ਸੀ, ਤਾਂ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਇਹ ਪੈਗ਼ੰਬਰੀ ਯਾਤਰਾ ਸੰਪੂਰਨ ਹੋ ਸਕੇ । ਜੇਸਨ ਲੀਨ ਦੀ ਉਮਰ ਉਸ ਵੇਲੇ ਮਸਾਂ 20 ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਦੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਪੁਸਤਕ 6 ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਵਿਚ ਪੂਰੀ ਕੀਤੀ।

ਇਸ ਅਤੁੱਲ ਰਚਨਾ ਦੇ ਅਜ਼ੀਮ ਰਚਨਾਕਾਰ ਖ਼ਲੀਲ ਜਿਬਰਾਨ ਦਾ ਜਨਮ 3 ਜਨਵਰੀ 1883 ਨੂੰ ਅਜੋਕੇ ਉੱਤਰੀ ਲੇਬਨਾਨ ਦੇ ਕਸਬੇ ਬਸ਼ੱਰੀ ਵਿਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਭਾਵੇਂ ਆਪਣੇ ਬਚਪਨ ਵਿਚ ਉਸ ਨੇ ਕੋਈ ਰਵਾਇਤੀ ਸਕੂਲੀ ਵਿੱਦਿਆ ਹਾਸਿਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਉਥੋਂ ਦੇ ਪਾਦਰੀਆਂ ਤੋਂ ਬਾਈਬਲ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਅਤੇ ਅਰਬੀ ਤੇ ਸੀਰੀਆਈ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਦੀ ਮੁੱਢਲੀ ਤਾਲੀਮ ਹਾਸਿਲ ਕਰਨ ਦਾ ਸੁਭਾਗ ਜ਼ਰੂਰ ਮਿਲਿਆ। ਗ਼ਰੀਬੀ ਕਾਰਨ ਅਤੇ ਪਿਤਾ (ਖ਼ਲੀਲ) ਨੂੰ ਗਬਨ ਕਰਨ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿਚ ਜੇਲ੍ਹ ਹੋ ਜਾਣ ਕਾਰਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੰਪਤੀ ਜ਼ਬਤ ਕਰ ਲਏ ਜਾਣ ਕਾਰਨ ਉਹ ਗਭਰੀਟ ਉਮਰੇ ਹੀ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਬੋਸਟਨ, ਅਮਰੀਕਾ ਵੱਲ ਪਰਵਾਸ ਕਰ ਗਿਆ। ਉਥੇ ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਚਿੱਤਰਕਲਾ ਦੀ ਮੁੱਢਲੀ ਸਿੱਖਿਆ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਤੇ ਆਪਣਾ ਸਾਹਿਤਕ ਜੀਵਨ ਵੀ ਆਰੰਭਿਆ। ਭਾਵੇਂ ਉਸ ਦਾ ਪਿਤਾ 1894 ਵਿਚ ਰਿਹਾਅ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਜਿਬਰਾਨ ਦੀ ਮਾਂ (ਕੈਮਿਲਾ) ਚਾਰਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਅੱਗੇ ਨਿਊਯਾਰਕ ਚਲੀ ਗਈ।

ਬੋਸਟਨ ਦੇ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਹੋਈ ਇਕ ਦਫ਼ਤਰੀ ਉਕਾਈ ਕਾਰਨ ਉਸ ਦਾ ਨਾਂਅ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਕਹਲੀਲ (Kahlil) ਜਿਬਰਾਨ ਵਜੋਂ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਕਈ ਲੋਕ ਉਸ ਨੂੰ ਇਸੇ ਨਾਂਅ ਨਾਲ ਜਾਣਦੇ ਹਨ। ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਚਾਰਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਪਾਲਣ-ਪੋਸ਼ਣ ਲਈ ਸਿਊਣ-ਪਰੋਣ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਤੇ ਘਰੋ-ਘਰੀਂ ਜਾ ਕੇ ਫੇਰੀ ਲਾ ਕੇ ਗੋਟੇ-ਕਿਨਾਰੀਆਂ ਤੇ ਡੋਰੀਆਂ ਵੇਚਣ ਦਾ ਕਿੱਤਾ ਕਰਦੀ ਰਹੀ। ਜਿਬਰਾਨ ਨੇ 1895 ਵਿਚ ਸਕੂਲ ਜਾਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਗੁਆਂਢ ਦੇ ਇਕ ਕਲਾ-ਕੇਂਦਰ ਵਿਚ ਵੀ ਆਪਣਾ ਨਾਂਅ ਦਰਜ ਕਰਾਇਆ। ਆਪਣੇ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਸਦਕਾ ਉਸ ਦਾ