ਚਾਹੁੰਦਾ ਨਹੀਂ ਚਲਾਕੀ
ਦੇ ਨਾਲ ਕੋਈ ਖਾਏ ।
ਇਹ ਲੋਚਦਾ ਹੈ ਹਰ ਇਕ,
ਪੈਰੀਂ ਖੜਾ ਹੋ ਜਾਏ ।
ਰਿਸ਼ੀਆਂ ਵੈਰਾਗ ਕਰਕੇ,
ਮਿਥਿਆ ਕਿਹਾ ਜਗਤ ਸੀ।
ਇਹਨੇ ਵਿਚਾਰ ਡਿੱਠਾ,
ਹਰ ਸ਼ੈ ਬਦਲਦੀ ਜਾਂਦੀ ।
ਬਦਲਣ ਤੇ ਮਿਥਿਆ ਵਿਚ,
ਹੈ ਭੇਤ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ।
ਓਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਣਾਉਂਦਾ,
ਇਹ ਦਿਲ ਬੁਝਾਉਣ ਹਾਰਾ ।
ਬਦਲਣ ਦਾ ਫਲਸਫਾ ਤਾਂ,
ਅਮਲਾਂ ਲਈ ਵੰਗਾਰੇ ।
ਜਿੰਦ ਦੇ ਕੇ ਜਗਤ ਖਾਤਰ,
ਮੁੜ ਮੌਤ ਨੂੰ ਸਵਾਰੇ ।
