ਦੇਸ ਦਾ ਗੀਤ

ਕਮਲੋਂ ਮੋਹਣਾ ਮਾਖਿਓਂ ਮਿੱਠਾ,

ਮੇਰਾ ਦੇਸ ਪਿਆਰਾ,

ਚੰਨ ਸੂਰਜ ਵੀ ਇਹਨੂੰ ਆਖਣ,

ਅਪਣੀ ਅੱਖ ਦਾ ਤਾਰਾ ।

ਫਲਸਫੇ ਦੇ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਨੂੰ ਤਕ,

ਦੁਨੀਆਂ ਹੈ ਚੁੰਧਿਆਈ ।

ਯੂਰਪ ਇਹਨੂੰ ਮੰਨ ਰਿਹਾ ਹੈ,

ਉੱਚਾ ਇਲਮ-ਮੁਨਾਰਾ ।

ਇਹਦੀ ਚਿਤਰਕਾਰੀ ਜਗ ਨੂੰ,

ਆਤਮ ਗਿਆਨ ਸੁਝਾਉਂਦੀ,

ਤ ਸੰਗੀਤ ਕਲਾ ਚੋਂ ਨਿਕਲੀ,

ਬ੍ਰਹਮ ਵਿਦਿਆ ਦੀ ਧਾਰਾ ।

ਇਹਦਿਆਂ ਨਾਚਾਂ ਨੇ ਰੰਗ ਲਾਇਆ,

ਉਤਲਾ ਗਿਆਨ ਜਗਾਇਆ ।

ਏਸ ਰਮਜ਼ ਦੀ ਮੀਰਾਂ ਰੂਹ ਸੀ,

ਮੋਹਿਆ ਆਲਮ ਸਾਰਾ।

ਇਹਦੀ ਕਵਿਤਾ ਜਗ ਨੂੰ ਭਾਉਂਦੀ,

ਇਹਦੇ ਨਾਟਕ ਖਿਚਦੇ,

ਫਰਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਅਰਸ਼ਾਂ ਤੇ ਖੜਦੇ,

ਦੇਂਦੇ ਅਜਬ ਹੁਲਾਰਾ ।