ਸਾਹ ਲੈ ਕੇ ਆਖਿਆ, "ਉਹ ਹੋਇਆ ਜਿਸ ਦਾ ਮੈਨੂੰ ਡਰ ਸੀ।" ਉਹ ਘਰ ਜਾਣ ਦੀ ਥਾਂ ਟੋਕੇ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਵੱਲ ਮੁੜ ਗਿਆ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਛੇਤੀ ਹੀ ਬਾਹਰਲੀ ਦੀਵਾਰ ਦੀ ਓਟ ਵਿੱਚ ਬਣੇ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਵਾਰੇ ਵਿੱਚ ਪੁੱਜ ਗਏ। ਢਾਰੇ ਵਿੱਚ ਪੱਠੇ ਕੁਤਰਨ ਲਈ ਟੋਕਾ ਲੱਗਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ, ਪ੍ਰਸੰਨ-ਮੁੱਖ ਦੇਵੀ ਆਪਣੇ ਹੱਥੀਂ ਟੋਕਾ ਚਲਾ ਕੇ ਹਰੇ ਪੱਠੇ ਕੁਤਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਹੁਣ ਉਹ ਟੱਕੇ ਦਾ ਹੱਥਾ ਛੱਡ ਕੇ ਚੀਰਨੀ ਲਾਉਣ ਲੱਗ ਪਈ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਆਵਾਜ਼ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਇਸ ਦੇਵੀ ਦਾ ਨੂਰਾਨੀ ਚਿਹਰਾ ਵੇਖ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਚਾਰ-ਦੀਵਾਰੀ ਵਿੱਚ ਹੁਣੇ ਹੁਣੇ ਵੇਖੀ ਹੋਈ ਸੁੰਦਰਤਾ ਫਿੱਕੀ ਫਿੱਕੀ ਜਾਪਣ ਲੱਗ ਪਈ। ਮੈਂ ਬੇ-ਵਸੀ ਜਿਹੀ ਉਸ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵੱਲ ਵੇਖ ਰਹੀ ਸਾਂ, ਜਦੋਂ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਸਿਰ ਝੁਕਾਈ ਖੜੋਤੇ ਸੁਮੀਤ ਨੇ ਆਖਿਆ।

" ਮਾਂ ਜੀ ਇਹ "

"ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ, ਬੱਚੇ। ਲੈ ਤੂੰ ਪੰਨੇ ਕੁਤਰ ਅਤੇ ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਲੈ ਜਾਂਦੀ ਹਾਂ।" ਉਹ ਪੱਠੇ ਕੁਤਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ ਅਤੇ ਇਹ ਦਿੱਬ-ਮੂਹਤੀ ਆਪਣੇ ਪੱਲੇ ਨਾਲ ਮੂੰਹ ਦਾ ਪਸੀਨਾ ਪੂੰਝਦੀ ਹੋਈ ਮੇਰੋ ਨਾਲ ਤੁਰ ਪਈ। 'ਟਾਲੀਆਂ, ਅੰਬਾਂ, ਜਾਮਨੂੰਆਂ ਦੇ ਉੱਚ ਰੁੱਖਾਂ ਨਾਲ ਘਿਰਿਆ ਹੋਇਆ ਇਹ ਘਰ ਬਾਹਰਲੀ ਤਪਸ਼ ਤੋਂ ਕਿੰਨਾ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੈ' ਅੰਦਰ ਦਾਖ਼ਲ ਹੋਣ ਉਤੇ ਮੇਰਾ ਪਹਿਲਾ ਅਨੁਭਵ ਇਹ ਸੀ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਰੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਿੱਕਰ ਵੀ ਸੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਪਿੱਪਲ ਵੀ। ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਕਿੱਕਰ ਦਾ ਰੁੱਖ ਮੈਂ ਕਿਧਰੇ ਵੇਖਿਆ ਹੋਵੇ ਪਰ ਘਰ ਵਿੱਚ ਸਾਂਭੀ ਸਤਿਕਾਰੀ ਹੋਈ ਇਸ ਕਿੱਕਰ ਦਾ ਰੂਪ ਨਿਰਾਲਾ ਸੀ। ਡ੍ਰਾਇੰਗ ਰੂਮ ਦਾ ਫਲਾਈ ਪਰੂਫ਼ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਉਸ ਦੇਵੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਅੰਦਰ ਜਾਣ ਲਈ ਆਖਿਆ। ਮੈਂ ਉਸ ਤੋਂ ਅਗਲਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਤਾਂ ਕਮਰੇ ਦੀ ਸਫ਼ਾਈ, ਸਜਾਵਟ, ਸੀਤਲਤਾ ਅਤੇ ਸੰਸਕ੍ਰਿਅਤਾ ਸਾਹਮਣੇ ਮੇਰਾ ਸਿਰ ਬੇ-ਵਸਾ ਝੁਕ ਗਿਆ। ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਸ ਘਰ ਦੇ ਚੋਗਿਰਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਸਾਡੀ ਸਰਕਾਰੀ ਕੋਠੀ ਦੇ ਲਾਨਾਂ ਅਤੇ ਟੈਨਿਸ ਕੋਰਟਾਂ ਦੀ ਸ਼ਾਨ ਸ਼ਰਮਸਾਰ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਸ ਡ੍ਰਾਇੰਗ ਰੂਮ ਦੀ ਸੋਭਾ ਸਾਹਮਣੇ ਮੇਰਾ ਇੰਟੀਰੀਅਰ ਡੋਕਰੇਸ਼ਨ ਦਾ ਸਾਰਾ ਮਾਣ ਮੁਰਝਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਸਭ ਕਾਸੇ ਦਾ ਵਿਸਥਾਰ ਅਜੇ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ। ਦੋ-ਤਿੰਨ ਵੇਰ ਉਥੇ ਜਾ ਕੇ, ਕੁਝ ਲੰਮੇਰੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਇਸ ਸਾਰੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਨੂੰ ਘੋਖ ਕੇ ਫਿਰ ਲਿਖਾਂਗੀ।

ਅਜੇ ਮੈਂ ਇਸ ਕਮਰੇ ਦੇ ਵਿਸਮਾਦੀ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਸਾਂ ਆਈ ਕਿ ਉਸ ਦੇਵੀ ਨੇ ਆਖਿਆ, "ਗਰਮੀ ਤਾਂ ਕੁਝ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੀ ਹੈ, ਪਰ ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ ਕਿ ਸੁਮੀਤ ਆ ਲਵੇ, ਫਿਰ ਕੁਝ ਪੀਣ ਲਈ ਲਿਆਵਾਂ। ਉਸਨੂੰ ਪਿਆਸ ਲੱਗੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਇਕੱਠੇ ਹੀ...।" ਵਾਕ ਅਜੇ ਅਧੂਰਾ ਹੀ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਪਸੀਨੇ ਵਿੱਚ ਭਿੱਜਾ ਸੁਮੀਤ ਅੰਦਰ ਆ ਗਿਆ। "ਏਨੀ ਛੇਤੀ ਕੁਤਰ ਲਏ, ਮੀਤੂ ?" ਅਤੇ ਮਾਂ ਦੇ ਗੁਲਾਬੀ ਮੁਖੜੇ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਫੜ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ, "ਬਹੁਤੇ ਤਾਂ ਤੁਸਾਂ ਕੁਤਰ ਛੱਡੇ ਸਨ, ਵੱਡਿਓ ਚਲਾਕੇ?"

"ਅੱਛਾ, ਹੁਣ ਬਹੁਤੀ ਹੁਸ਼ਿਆਰੀ ਨਾ ਵਿਖਾ। ਮੈਂ ਏਨੀ ਛੇਤੀ ਪਸੀਜਣ ਵਾਲੀ ਯਬੋਧਾ ਨਹੀਂ। ਦੱਸੋ ਪੀਓਗੇ ਕੀ, ਸ਼ਰਬਤ ਜਾਂ ਸਿਕੰਜਵੀਂ ?"

"ਮੈਂ ਸ਼ਿਕੰਜਵੀਂ ਪੀਆਂਗਾ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੁੱਛੇ।"

"ਮੈਂ ਸ਼ਿਕੰਜਵੀਂ ਪਸੰਦ ਕਰਦੀ ਹਾਂ"

ਮਾਂ ਕਿਚਨ ਵੱਲ ਚਲੇ ਗਏ ਤੇ ਪਿੱਛੇ ਪਿੱਛੇ ਪੁੱਤਰ ਵੀ। ਮੈਂ ਡ੍ਰਾਇੰਗ ਰੂਮ ਇਕੱਲੀ ਰਹਿ ਗਈ ਅਤੇ ਸੋਚਣ ਲੱਗ ਪਈ। ਸੋਚਟਾ ਕੀ ਸੀ, ਮਨ ਵਿੱਚ ਕਈ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਪ੍ਰਸ਼ਨ