ਵੱਡੀ ਹੈ, ਧਰਤੀ ਜਿੰਨੀ ਵੱਡੀ। ਜਿਸ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਮੈਂ ਕੀਤਾ ਹੈ ਇਹ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਦੀ ਮਿਨੀਏਚਰ ਮਾਈਕਰੋਕਾਜ਼ਮ ਜਾਂ ਲਘੂ ਰੂਪ ਹੈ। ਹੈ ਬਹੁਤ ਵਚਿੱਤ੍ਰ। ਜਿਸ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਹੇਰਾਨੀ ਕਹਿ ਰਹੇ ਹੈ. ਇਹ ਹੈਰਾਨੀ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਜਗਿਆਸਾ ਜਾਂ ਉਤਸੁਕਤਾ ਦੀ ਅਧਿਕਤਾ ਹੈ। ਇਸ ਜਗਿਆਸਾ ਦਾ ਆਦਰ ਕਰੋ। ਹੋਰ ਜਾਣੇ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਜਾਣੋਗੇ ਤਿਵੇਂ ਤਿਵੇਂ ਵਿਸਮਾਦੀ ਉਚਾਣਾਂ ਵੱਲ ਉੱਠਦੇ ਜਾਓਗੇ ਅਤੇ ਅੰਤ ਅਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦਾ ਅਹਿਸਾਨਮੰਦ ਆਖੋਂਗੇ।"

ਮੈਂ ਕਠਪੁਤਲੀ ਵੱਤ ਕਾਰ ਵਿੱਚ ਆ ਬੈਠੀ, ਕਾਰ ਸਟਾਰਟ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਵਿਦਾਇਗੀ ਵਿੱਚ ਹਿੱਲਦੇ ਸੁਮੀਤ ਦੇ ਹੱਥ ਵੱਲ ਇੱਕ ਨਜ਼ਰ ਵੇਖ ਕੇ ਕਾਰ ਨੂੰ ਘਰ ਵੱਲ ਤੋਰ ਦਿੱਤਾ।

ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਸ ਦੀ

ਪੁਸ਼ਪਿੰਦਰ।