ਦੀ ਸੀ ਜਿਸਦੇ ਆਧਾਰ ਵਿਹਾਰਕ ਵਧੇਰੇ ਸਨ ਅਤੇ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਉੱਕਾ ਹੀ ਨਹੀਂ P ਪੈਟਾਗੋਰਸ ਅਤੇ ਜਾਰਜਿਅਸ ਇਸ ਮੱਤ ਦੇ ਆਰੰਭਿਕ ਚਿੰਤਕ ਸਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਚਿੰਤਕਾਂ ਨੇ ਦਰਸ਼ਨ ਦੀ ਧਾਰਾ ਅਤੇ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਸਾਧਾਰਣ ਲੋਕਾਈ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿਚ ਲਿਆ ਕੇ ਉਸਦਾ ਅਮਲੀ ਰੂਪ ਘੜਿਆ।

ਇੰਜ ਭਲੀ-ਭਾਂਤ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪੂਰਬ ਸੁਕਰਾਤ ਕਾਲ ਵਿਵਿਧਤਾਵਾਂ ਤੇ ਸੁਵੰਨਤਾਵਾਂ ਦੇ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਇਤਿਹਾਸ ਦਾ ਦੌਰ ਹੈ। ਜੀਵਨ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪਹਿਲੂਆਂ ਬਾਰੇ ਇਸ ਚਿੰਤਨ ਨੇ ਤਿੱਖੇ ਸਵਾਲ ਖੜ੍ਹੇ ਕੀਤੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਉੱਤਰਾਂ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਲਈ ਕਾਰਜ ਵੀ ਕੀਤਾ। ਨਵੇਂ ਸਮਾਜ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਤੇ ਮਨੁੱਖੀ ਹੋਂਦ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਭੌਤਿਕ-ਪ੍ਰਾਭੌਤਿਕ ਸਰੋਕਾਰਾਂ ਸਮੇਤ ਸਮਾਜ ਤੇ ਕੁਦਰਤ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਾਂ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਵਿੱਚੋਂ ਇਕ ਸੰਵਾਦ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ। ਇਸ ਸੰਵਾਦ ਵਿਚ ਹੀ ਕਿਸੇ ਵਡੇਰੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦੇ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਦੀਆਂ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਪਈਆਂ ਸਨ ਤੇ ਇਹ ਗੁਣਾ ਸੁਕਰਾਤ ਉੱਪਰ ਪੈ ਗਿਆ।