

ਬਸੰਤ ਆਈ, ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਤੇ ਰੰਗ ਰਲੀਆਂ ਨਾਲ ਲਿਆਈ,
ਲੋਕ ਬਸੰਤ ਦਿਆਂ ਰੰਗਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਨੇ ਤੇ ਮੈਂ ਬਸੰਤ ਅੰਦਰ
ਰੰਗ ਭਰਨ ਵਾਲੇ ਲਿਲਾਰੀ ਨੂੰ ਪਈ ਢੂੰਡਦੀ ਹਾਂ ।
ਤਿੱਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤੀ ਕਿਸ ਨੇ ਦਿੱਤੀ ? ਫੁੱਲਾਂ
ਦੇ ਇਹ ਰੰਗ ਕਿਸ ਨੇ ਰੰਗੇ ? ਕਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਖਿੱਚ ਕਿਸ
ਨੇ ਪਾਈ ? ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿਚ ਖੁਸ਼ੀ ਮਾਣਨ ਦੀਆਂ ਇਹ
ਕੁਤ-ਕੁਤਾਰੀਆਂ ਕਿਸ ਨੇ ਕੱਢੀਆਂ ?
ਸੋਹਣੀਆਂ ਸੁਹਲ ਕੁੜੀਆਂ ਰੰਗ ਬਰੰਗੇ ਵੇਸ ਲਾ ਕੇ ਦਰਯਾ
ਦੇ ਕੰਢੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸਹੇਲੀਆਂ ਸੰਗ ਬਸੰਤ ਦੀਆਂ ਮੌਜਾਂ ਪਈਆਂ
ਲੁਟਦੀਆਂ ਨੇ, ਅਰ ਮੈਂ ਇਹਨਾਂ ਕੁੜੀਆਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਦੀਆਂ ਅੰਦਰਲੀਆਂ
ਖਾਹਸ਼ਾਂ ਦੇ ਭੇਤਾਂ ਨੂੰ ਸੋਚ ਰਹੀ ਹਾਂ । ਇਹ ਉਮੰਗਾਂ ਕਿਸ ਉਪਜਾਈਆਂ
ਤੇ ਇਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਨਜ਼ਾਰੇ ਕਿਸ ਨੇ ਬਖ਼ਸ਼ੇ ?
ਇਹ ਕੀ ਉਹਲੇ ਬੈਠੀ ਤਾਕਤ ਹੈ ?
ਕੀ ਅਦਿੱਸ ਅਛੋਹ ਸ਼ਕਤੀ ?
ਕੁੜੀਆਂ ਬਸੰਤ ਨੂੰ ਖੇਡ ਮਿਲ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਮੁੜੀਆਂ, ਮੈਂ ਸੋਚਾਂ
ਸੋਚਦੀ ਕਿਧਰੇ ਨਾ ਅਪੜੀ ।