ਮਾਂ ਵਰਗੀ ਚਰਿਤਰਹੀਣ ਨਿਕਲੀ।
ਧੀ ਦੇ ਜਵਾਨ ਹੋਣ 'ਤੇ ਸੇਠ ਗੁਣਵੰਤ ਨੂੰ ਉਹਦੇ ਵਿਆਹ ਦਾ ਫ਼ਿਕਰ ਸਤਾਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਉਹ ਉਹਦੇ ਲਈ ਕੋਈ ਚੰਗਾ ਮੁੰਡਾ ਲੱਭਣ ਲੱਗਾ। ਇਸੇ ਦੌਰਾਨ ਉਹਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਘਰ ਦੇ ਇਕ ਨੌਕਰ ਨਾਲ ਉਹਦੀ ਧੀ ਦੇ ਨਜਾਇਜ਼ ਸੰਬੰਧ ਹਨ। ਉਹਨੇ ਤੁਰੰਤ ਨੌਕਰ ਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ਤੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਨੌਕਰ ਉਸੇ ਨਗਰ 'ਚ ਰਹਿ ਕੇ ਕਿਤੇ ਹੋਰ ਨੌਕਰੀ ਕਰਨ ਲੱਗਾ। ਆਪਣੀ ਰਿਹਾਇਸ਼ ਵੀ ਉਸਨੇ ਉਸੇ ਨਗਰ 'ਚ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਜਗ੍ਹਾ ਬਣਾ ਲਈ ।
ਏਨਾ ਕੁਝ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਸੇਠ ਦੀ ਕੁੜੀ ਰਤਨਾਵਤੀ ਲੁਕ- ਛਿਪ ਕੇ ਉਹਨੂੰ ਮਿਲਣ ਜਾਂਦੀ ਸੀ । ਉਹ ਰਾਤ ਨੂੰ ਘਰੋਂ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਰਾਤ ਹੀ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਂਦੀ ਸੀ । ਇਹ ਗੱਲ ਸਿਰਫ਼ ਉਹਦੀ ਮਾਂ ਹੀ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ।
ਇਸੇ ਦੌਰਾਨ ਉਹਦੇ ਪਿਉ ਨੇ ਉਹਦੇ ਲਈ ਇਕ ਚੰਗਾ ਮੁੰਡਾ ਲੱਭ ਲਿਆ ਅਤੇ ਠੀਕ ਸਮਾਂ ਵੇਖ ਕੇ ਸੇਠ ਗੁਣਵੰਤ ਨੇ ਉਹਦਾ ਵਿਆਹ ਵੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਰਤਨਾਵਤੀ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦੇ ਘਰ ਆ ਗਈ, ਪਰ ਪ੍ਰੇਮੀ ਨੌਕਰ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਸੰਪਰਕ ਨਾ ਟੁੱਟਾ । ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਦੇ ਸਹੁਰੇ ਵੀ ਉਸੇ ਨਗਰ 'ਚ ਪ੍ਰੇਮੀ ਦੇ ਘਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹੀ ਸਨ, ਇਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸੰਬੰਧ ਲਗਾਤਾਰ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਇਸ ਕੰਮ ਲਈ ਰਤਨਾਵਤੀ ਨੇ ਲਾਲਚ ਦੇ ਕੇ ਆਪਣੀ ਸੇਵਕਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੱਖ 'ਚ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੀ ਸੇਵਕਾ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦੇ ਸੌਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੇਮੀ ਦੇ ਘਰ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ । ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਰਤਨਾਵਤੀ ਦੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਉਹਦੇ 'ਤੇ ਸ਼ੱਕ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਉਹਦੀ ਨੌਕਰਾਣੀ ਤੇ ਪਤਨੀ ਆਪਸ 'ਚ ਮਿਲ ਕੇ ਕੋਈ ਖਿਚੜੀ ਪਕਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਅਖ਼ੀਰ ਉਹਨੇ ਉਸ ਨੌਕਰਾਣੀ ਨੂੰ ਘਰੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ।
ਹੁਣ ਤਾਂ ਰਤਨਾਵਤੀ ਦੀ ਸਾਰੀ ਖੇਡ ਵਿਗੜ ਗਈ । ਉਹ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੇਮੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਤਰਸਣ ਲੱਗੀ । ਪਰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਚਰਿਤਰ 'ਚ ਦ੍ਰਿੜ ਸੀ। ਉਹ ਇਕ ਰਾਤ ਮੌਕਾ ਵੇਖ ਕੇ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੇਮੀ ਦੇ ਘਰ ਅੱਪੜ
