"ਜ਼ਰੂਰ ਦੱਸ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਰਾਜਮਾਤਾ।" ਤ੍ਰੈਕਾਲ-ਦਰਸ਼ੀ ਰਾਜਕੁਮਾਰ, ਜਿਸਦਾ ਨਾਂ ਵੀਰੇਂਦ੍ਰ ਸੀ, ਨੇ ਹਿਸਾਬ ਲਾ ਕੇ ਦੱਸਿਆ-"ਇਕ ਰਾਖਸ਼ਸ਼ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਦੀ ਸੁੰਦਰਤਾ 'ਤੇ ਮੋਹਿਤ ਹੋ ਕੇ ਉਹਨੂੰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮਹੱਲ 'ਚ ਲੈ ਗਿਆ ਹੈ। ਉਹਦਾ ਮਹੱਲ ਅਰਾਵਲੀ ਪਹਾੜੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚ ਬੜੀ ਹੀ ਡਰਾਉਣੀ ਜਗ੍ਹਾ 'ਤੇ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।" ਕਹਿੰਦਿਆਂ ਉਹਨੇ ਉਥੇ ਪਹੁੰਚਣ ਲਈ ਰਸਤੇ ਅਤੇ ਮਹੱਲ ਦਾ ਨਕਸ਼ਾ ਵੀ ਬਣਾ ਕੇ ਦੇ ਦਿੱਤਾ।
ਰਥੀ ਨੇ ਆਪਣਾ ਰਥ ਕੱਢ ਲਿਆ। ਤਲਵਾਰਧਾਰੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਤਲਵਾਰ ਕੱਢ ਲਈ। ਫਿਰ ਰਾਜਮਾਤਾ ਦੀ ਆਗਿਆ ਲੈ ਕੇ ਤਿੰਨੋ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਰਾਖਸ਼ਸ਼ ਦੇ ਮਹੱਲ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਏ।
ਕੁਝ ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਉਹ ਮਹੱਲ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਖਲੋਤੇ ਸਨ । ਤ੍ਰੈਕਾਲ- ਦਰਸ਼ੀ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਵੀਰੇਂਦ੍ਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਰਾਖਸ਼ਸ਼ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਨੂੰ ਇਕ ਕਮਰੇ 'ਚ ਤਸੀਹੇ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਹਨੇ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਇਹ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਧਨੰਜਯ ਦੁਆਰਾ ਮਾਰਿਆ ਜਾਵੇਗਾ।
ਫਿਰ ਉਹ ਤਿੰਨੇ ਰਾਖਸ਼ਸ਼ ਹਮਲਾ ਕਰਕੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਨੂੰ ਮੁਕਤ ਕਰਾਉਣ ਲਈ ਤੁਰ ਪਏ। ਇਸ ਵਕਤ ਕੋਈ ਦੈਵੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਧਨੰਜਯ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਰਾਖਸ਼ਸ਼ ਇਕ ਪਲ ਵੀ ਨਾ ਠਹਿਰ ਸਕਿਆ। ਰਾਖਸ਼ਸ਼ ਦੀ ਮੌਤ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਹਦਾ ਮਾਇਆ ਜਾਲ ਸਮਾਪਤ ਹੋ ਗਿਆ । ਉਹ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਮਹੱਲ ਆਦਿ ਸਾਰੇ ਗ਼ਾਇਬ ਹੋ ਗਏ।
ਤਿੰਨੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਵਾਪਸ ਆ ਗਏ।
ਵਾਪਸ ਆਉਣ 'ਤੇ ਉਹ ਤਿੰਨੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ 'ਤੇ ਆਪਣਾ-ਆਪਣਾ ਹੱਕ ਜਿਤਾਉਣ ਲੱਗੇ। ਤਿੰਨਾਂ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਤਰਕ ਸਨ।
ਤ੍ਰੈਕਾਲ-ਦਰਸ਼ੀ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਵੀਰੇਂਦ੍ਰ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਸੀ- “ਜੇਕਰ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਗਣਿਤ ਲਾ ਕੇ ਇਹ ਨਾ ਦੱਸਦਾ ਕਿ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਇਸ ਵਕਤ ਕਿਥੇ ਹੈ ਤਾਂ ਧਨੰਜਯ ਤੇ ਉਦੈਵੀਰ ਸਿੰਘ ਲੱਖ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ
