ਸੰ. अनाचिरन्- ਅਨਾਚਾਰੀ. ਵਿ- ਦੁਰਾਚਾਰੀ. ਬੁਰੇ ਚਾਲਚਲਨ ਵਾਲਾ. "ਅਨਚਾਰੀ ਕਾ ਧਾਨ." (ਸਵਾ ਮਃ ੩)