ਵਿ- ਕਹਿਣ ਵਾਲਾ. ਆਖਣ ਵਾਲਾ। ੨. ਕਹਿਣ ਲਾਇਕ. ਕਥਨ ਯੋਗ੍ਯ. "ਆਖੂੰ ਆਖਾਂ ਸਦਾ ਸਦਾ." (ਵਾਰ ਸਾਰ ਮਃ ੧) ੩. ਦੇਖੋ, ਆਖੁ.