ਵਿ- ਵਿਨਸ੍ਟ. ਦੇਖੋ, ਗਵਾਝਾ। ੨. ਗਾਇਨ ਕਰਦਾ. ਗਾਉਂਦਾ. "ਗੁਣਗੋਬਿੰਦ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਵਾਧਾ." (ਵਾਰ ਮਾਰੂ ੨. ਮਃ ੫)