ਮਨਕੂਹਾ
manakoohaa/manakūhā

ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ

ਅ਼. [منکوُحہ] ਵਿ- ਨਕਾਹ਼ ਕੀਤੀ ਇਸਤ੍ਰੀ ਵਿਆਹੀ ਹੋਈ ਔਰਤ.
ਸਰੋਤ: ਮਹਾਨਕੋਸ਼