ਵਿ- ਮਨਰੁਚਿਆ. ਮਨਭਾਉਂਦਾ. ਦਿਲ ਪਸੰਦ. ਭਾਵ- ਪਿਆਰਾ ਕਰਤਾਰ. "ਕਤ ਪਾਈਐ ਮਨਰੂਚਾ?" (ਦੇਵ ਮਃ ੫)