ਮਿਟਈਆ
mitaeeaa/mitaīā

ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ

ਵਿ- ਮਿਟਾਉਣ ਵਾਲਾ। ੨. ਮੇਟਿਆ ਹੋਇਆ. "ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ, ਸੁ ਮਿਟੈ ਨ ਮਿਟਈਆ." (ਬਿਲਾ ਅਃ ਮਃ ੪)
ਸਰੋਤ: ਮਹਾਨਕੋਸ਼