ਸਹਿਤਾ
sahitaa/sahitā

ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ

ਸੰ. सहित्त्रिਸਹਿਤ੍ਰਿ. ਵਿ- ਸਹਾਰਨ ਵਾਲਾ. ਬਰਦਾਸ਼੍ਤ ਕਰਨ ਵਾਲਾ। ੨. ਸਹਾਰਦਾ. ਦੇਖੋ, ਭਰੁ.
ਸਰੋਤ: ਮਹਾਨਕੋਸ਼