ਫ਼ਾ. [خودنُما] ਵਿ- ਆਪਣਾ ਆਪ ਵਿਖਾਉਣ ਵਾਲਾ. ਭਾਵ- ਮਗ਼ਰੂਰ. ਅਹੰਕਾਰੀ. ਖ਼ੁਦਪਸੰਦ। ੨. ਆਪਣੀ ਵਡਿਆਈ ਕਰਨ ਵਾਲਾ.