ਬੇ-ਭੈਣਾਂ ਨਾਜ਼ ਸੱਜਣ ਦੇ ਮਾਰੀਆਂ ਮੈਂ
ਕੋਈ ਗੱਲ ਕਰੇਂ ਲਾਉਬਾਲੀਆਂ ਦੀ ।
ਭੈਣਾਂ ਨਾਜ਼ ਸਜਣ ਦੇ ਮਾਰੀਆਂ ਮੈਂ
ਕੀ ਗੱਲ ਕਰੇਂ ਭਾਹੀਂ ਬਾਲੀਆਂ ਦੀ ।
ਭੈਣਾਂ ਪੁੱਛੇ ਨਾ ਵਾਤ ਸਿਆਲੀਂ ਦੀ
ਇਹਨਾਂ ਸੂਹੇ ਸਾਲੂ ਵਾਲੀਆਂ ਦੀ ।
ਇਹਨਾਂ ਜ਼ੁਲਫਾਂ ਕਾਲੀਆਂ ਕਾਲੀਆਂ ਦੀ
ਇਹਨਾਂ ਮਸਤ ਅੱਖੀਂ ਮਤਵਾਲੀਆਂ ਦੀ ।
ਇਹੀ ਜ਼ੁਲਫਾਂ ਨੇ ਆਹ ਜੇ ਸੱਚ ਪੁਛੇਂ
ਗਲ ਪੌਂਦੀਆਂ ਨੇ ਸੌਦਿਆਂ ਵਾਲੀਆਂ ਦੀ ।
ਇਹ ਲਹਬਰ ਲੰਮੜੇ ਉੱਚੜੇ ਭੀ
ਸਭ ਖਾਕ ਕੰਤ ਸੰਭਾਲੀਆਂ ਦੀ ।
ਰੋਂਦਿਆਂ ਰੋਂਦਿਆਂ ਮਰ ਮਰ ਗਈਆਂ ਦੀ
ਸੰਦੀਆਂ ਤੇ ਸਿਆਲੀਆਂ ਦੀ ।
ਹੈਦਰ ਆਖਿਰ ਖਾਕ ਜੋ ਹੋਣਾ,
ਰੀਝ ਕੇਹੀ ਹੈ ਨਿਹਾਲੀਆਂ ਦੀ ।੧੩।