ਲਹਿਕਦੀ ਰਹਿਣੀ ਨਹੀਂ ਨਹਿਰੀ ਜ਼ਮੀਨ ।
ਫੈਲਦੀ ਹੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸ਼ਹਿਰੀ ਜ਼ਮੀਨ ।
ਰੋਜ਼ ਹੀ ਇਹ ਮੰਗਦੀ ਤਾਜ਼ਾ ਲਹੂ,
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾ ਸੀ ਕਹਿਰੀ ਜ਼ਮੀਨ ।
ਪਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਦੀ ਅਥਾਹ,
ਇਹ ਬੜੀ ਹੈ ਦੋਸਤੋ ! ਗਹਿਰੀ ਜ਼ਮੀਨ ।
ਫੜ-ਫੜਾਉਂਦਾ ਸ਼ਿਅਰ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਨਹੀਂ,
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਬ-ਬਹਿਰੀ ਜ਼ਮੀਨ ।
ਆਦਿ ਤੋਂ ਹੈ ਮਸਤ ਅਪਣੀ ਚਾਲ ਵਿਚ,
ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਜਾਪਦੀ ਠਹਿਰੀ ਜ਼ਮੀਨ ।
ਜਿਸ 'ਤੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਦੇ ਸਰੋਵਰ ਬੇ-ਸ਼ੁਮਾਰ,
ਦਿਨ-ਬ-ਦਿਨ ਉਹ ਰਹੀ ਹੋ ਜ਼ਹਿਰੀ ਜ਼ਮੀਨ ।
