ਲੱਖਾਂ ਸੂਲੀ ਚੜ੍ਹਨੈਂ ਲੱਖਾਂ ਮਰਨੇ ਨੇ ।
ਤਾਂ ਕਿਧਰੇ ਬੰਦੂਕਾਂ ਵਾਲੇ ਹਰਨੇ ਨੇ ।
ਕਾਲੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਦਾ ਪਰਛਾਵਾਂ ਢਲਣਾਂ ਏਂ,
ਇਕ ਦਿਨ ਸੂਰਜ ਬੂਹੇ ਪੈਰ ਆ ਧਰਨੇ ਨੇ ।
ਕਿਸੇ ਨਬੀ ਹੁਣ ਕਿਸੇ ਪਿਅੰਬਰ ਨਈਂ ਆਉਣਾ,
ਅਪਣੇ ਮਸ੍ਹਲੇ ਆਪ ਅਸੀਂ ਹੱਲ ਕਰਨੇ ਨੇ ।
ਦੁੱਖਾਂ ਦੀ ਹੁਣ ਸਾਂਝ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੋ ਗਈ ਏ,
ਮੇਰੇ ਤੂੰ ਤੇ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਫਟ ਭਰਨੇ ਨੇ ।
'ਸ਼ਾਦ' ਮੈਂ ਅਪਣੀ ਰੱਤ ਨੂੰ ਸਾਂਭ ਕੇ ਰਖਿਆ ਏ,
ਉਹਦੀ ਮਾਂਗ 'ਚ ਸੁਰਖ਼ ਸਿਤਾਰੇ ਭਰਨੇ ਨੇ ।
