ਅਸੀਂ ਜੜ੍ਹ ਨਾ ਜ਼ੁਲਮ ਦੀ ਛੱਡਣੀ ਤੇ ਸਾਡੀ ਭਾਵੇਂ ਜੜ੍ਹ ਨਾ ਰਹੇ ।
ਲੋਕ ਵੇ ! ਅੱਗ ਵਿਚ ਜਿੰਦੜੀ ਨੂੰ ਦੇਣਾ ਝੋਕ ਵੇ ।
ਮਰ ਜਾਣ ਉਹ ਚੰਦਰੀਆਂ ਮਾਵਾਂ, ਜੀਹਨੇ ਸਾਮਰਾਜ ਜੰਮਿਆਂ ।
ਹਾਲ ਨੀ ! ਹੱਕ ਸੱਚ ਇਨਸਾਫ਼ ਦਾ ਪਾਇਆ ਕਾਲ ਨੀ ।
ਗੱਲ ਰੋਟੀਆਂ ਦੀ ਜਦੋਂ ਵੀ ਚਲਾਈਏ, ਖਾਣ ਨੂੰ ਬਰੂਦ ਮਿਲਦਾ ।
ਵੀਰਨੇ ! ਤਾਹੀਓਂ ਅੱਜ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਪੈਂਦੇ ਕੀਰਨੇ ।
ਹੱਕ ਮੰਗਦੇ ਵੀਰ ਹਨ ਮਾਰੇ, ਵੈਰੀਆਂ ਨੂੰ ਸਬਰ ਪਵੇ ।
ਹਾਲ ਨੀ ! ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਤੂੰ ਭੂੰਮੀਏਂ ਨਾ ਜੰਮੀ ਲਾਲ ਨੀ ।
ਤੇਰੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਜੇ ਸੀ ਭੁੱਖੇ ਮਰਨਾ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਏ ਆਜ਼ਾਦੀ ਕਾਸਦੀ ।
ਭਾਰਤੇ ! ਬਿਰਲੇ ਤੇ ਟਾਟਿਆਂ ਨੇ ਕਿਹੜਾ ਤਾਰ ਤੇ ।
ਜਿਹੜੀ ਖ਼ੂਨ ਹੈ ਕਿਰਤ ਦਾ ਪੀਂਦੀ, ਤੋੜ ਦੇਣੀ ਤਨ ਦੇ ਉੱਤੋਂ ।
ਜੋਕ ਵੇ! ਲੋਕੀਂ ਅੱਜ ਨਿਕਲ ਪਏ ਹਿੱਕਾਂ ਠੋਕ ਵੇ ।
